نقش مترو در کاهش آلودگی هوای کلانشهر تهران

امروزه در تهران روزانه شاهد ۱۹میلیون سفر شهری است و آلودگی هوا و ترافیک فزاینده و لجامگسیخته مدتهاست که جزو دغدغه های اصلی شهروندان و مدیریت شهری پایتخت به شمار می آید. کارشناسان معتقدند توسعه حملونقل عمومی به ویژه مترو تنها راهکار برون رفت از این بحران است؛ ناوگانی که براساس آمار از ابتدای بهره برداری تاکنون از انتشار ۲هزار و ۴۶۱هزار تن گازهای آلاینده به هوای تهران جلوگیری کرده است. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش مترو در کاهش آلودگی هوای کلانشهر تهران با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. هزینه کردن برای ساخت مترو برون شهری همزمان با گسترش خطوط درون شهری یک ضرورت است، چراکه اکنون روزانه بیش از ۳ میلیون خودرو وارد کلانشهر تهران میشود و ساخت مترو برون شهری و اتصال آن با شبکه درون شهری تنها راهکار موثر برای کاهش این رقم و به تبع آن کاهش ترافیک و آلودگی ناشی از آن است. پس می توان گفت در چند دهه اخیر مشکلات حمل ونقل در کلانشهر تهران، به صورت بزرگترین معضل شهر رخ نموده که یکی از عواقب ناگوار آن، پیدایش آلودگی هوا می باشد که خسارات وارده به اقتصاد ملی ناشی از آن بالغ بر میلیاردها ریال است. با توجه به سهم عمده منابع متحرک در آلودگی هوای تهران، توسعه سیستم حمل ونقل ریلی به عنوان روش بهینه انتقال مسافر، یک گزینه اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. آلودگی هوای ناشی از زندگی مدرن امروزی و فعالیت های بشر، یکی از معضلات بزرگ کلان شهرهایی مانند تهران است که می تواند اثرات زیست محیطی مهمی برجای بگذارد. با توجه به اینکه حمل و نقل، سهم عمده ای در آلودگی هوای تهران دارد استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی، بعنوان یک گزینه برتر جهان، جهت پیشگیری و کنترل آلودگی هوا ضروری است.

Keywords:

مترو , کاهش آلودگی هوا , کلانشهر تهران