اثربخشی آموزش تنظیم هیجان در بهبود اختلالات رفتاری دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم دبیرستانهای عشایری شهرستان کوهرنگ

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان در کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم دبیرستان های عشایری می باشد. در این پژوهش از روش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل استفاده گردید. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه نوجوانان پسر دبیرستان های عشایری شهرستان کوهرنگ بود که به روش تصادی ساده از بین دانش آموزان تعداد ۳۰ نفر جهت شرکت در پژوهش انتخاب گردیدند و به مدت ۸ جلسه یک و نیم ساعته هفته ای یک جلسه تحت آموزش قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه مشکلات رفتاری کوای و پترسون (RBPC) بود. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش تنظیم هیجانی بر کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان شامل اختلال سلوک، پرخاشگری اجتماعی، اضطراب و گوشه گیری مؤثر بوده اما آموزش بر بعد مشکلات توجه - ناپختگی معنادار نبوده است. نهایتا بر اساس یافته های پژوهش نتیجه گرفته می شود که راهبردهای نظم دهی شناختی هیجان، فرآیندهای شناختی هستند که می توان از آنها جهت رفع مشکلات رفتاری نوجوانان بهره گرفت.

Keywords:

تنظیم هیجان , مشکلات رفتاری