غلظت عناصر کم مقدار در سرم خون کارکنان اتاق عمل تحت تابش دزهای کم پرتو

مقدمه: نتایج تحقیق در مورد اثرات بیولوژیکی اشعه یونیزان می تواند نقش مهمی در کاهش خطرات شغلی پرسنل بخش های پرتوی بیمارستان داشته باشد. این مطالعه به بررسی غلظت آلومینیوم، منگنز و سلنیوم در سرم کارکنان اتاق عمل و ارتباط شان با پرتوگیری شغلی پرداخته است. مواد و روش ها: با استفاده از نمونه ‌گیری تصادفی منظم، 100 نفر از پرسنل سالم انتخاب و به سه گروه تقسیم شدند: پرتوکار، غیر پرتوکار و آزمون(پرسنلی که تحت تابش پرتو ایکس قرار گرفته اند، اما فیلم-بج ندارند). دو میلی لیتر خون محیطی به صورت داخل وریدی از داوطلبان گرفته و برای جداسازی سرم، نمونه ها سانتریفیوژ شدند. غلظت هر سه عنصر سلنیوم، آلومینیوم و منگنز توسط طیف سنجی جذب اتمی کوره گرافیت خوانده شد. از آنالیز واریانس برای تجزیه و تحلیل غلظت گروه پرتوکار، غیرپرتوکار و آزمون استفاده شد. برای توصیف منحنی مناسب از نرم افزار R استفاده شد. یافته های پژوهش: نرمال بودن داده ها با آزمون کلموگروف-اسمیرنوف تایید شد. غلظت عناصر بر حسب ng/ml برای آلومینیوم، منگنز و سلینوم، در گروه غیرپرتوکار به تریتب 62/8، 08/9 و 15/76 و در گروه  پرتوکار به ترتیب 53/13، 14/12 و 97/140 اندازه گیری شد که اختلاف  بین دو گروه برای هر سه عنصر معنی دار بود(p<0.001). غظت این عناصر به همان ترتیب در گروه آزمون 54/9، 76/8 و 105 بود. بحث و نتیجه گیری: پرتوگیری شغلی می تواند باعث افزایش غلظت عناصر منگنز، آلومینیوم و سلنیوم در سرم خون گردد. بر همین اساس پیشنهاد می شود که بر روی پرسنل غیرپرتوکار در کارکنان اتاق عمل که  فیلم-بج ندارند، بررسی های بیشتر صورت گیرد.

Keywords:

Blood serum , Ionizing radiation , Occupational radiation , Trace element , عناصر کم مقدار , پرتوهای یونیزان , پرتوگیری شغلی , سرم خون