پیش بینی فرسودگی زناشویی براساس هوش هیجانی و تنظیم هیجان در زنان

هدف:پیش بینی فرسودگی زناشویی براساس هوش هیجانی و تنظیم هیجان در زنان بود. پژوهش توصیفی-مقطعی واز نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی زنان پرستار مشغول به کار در بیمارستان هایدولتی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهر تهران در سال 97-1396 بود. با روش نمونه گیری در دسترس و براساسفرمول پلنت (2009) تعداد 200 نفر انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با کمک پرسشنامه فرسودگی زناشویی (پاینز،1996)، پرسشنامه هوش هیجانی (پترایدز و فارنهام، 2002) و پرسشنامه تنظیم هیجان (گرنفسکی و همکارتن، 2001)انجام شد. داده های گردآوری شده با روش های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره بانرم افزار آماری SPSS نسخه 26 تحلیل شد. سطح معنی داری P>0/05 در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که بینمیانگین نمرات هوش هیجانی کل و ابعاد آن شامل خوش بینی، درک عواطف خود و دیگران و ارزیابی و مهار هیجاناتبا فرسودگی زناشویی در زنان رابطه معنی داری وجود دارد (P>0/05). رابطه بین تنظیم هیجان و راهبردهای مثبتو منفی هیجانی با فرسودگی زناشویی و ناگویی هیجانی و ابعاد آن شامل دشواری در تشخیص و شناسایی احساسات،دشواری در توصیف احساسات و تمرکز بر تجارب بیرونی با فرسودگی زناشویی نیز معنی دار بود (P>0/05). همچنین،تحلیل رگرسیون چندمتغیره نشان داد که متغیرهای پیش بین سازه هیجانی (یعنی هوش هیجانی-ناگویی هیجانی وتنظیم هیجان) با هم توانسته اند که 43 درصد از واریانس تغییرات مربوط به فرسودگی زناشویی را در بین زنان تبیین نمایند.

Keywords:

فرسودگی زناشویی , هوش هیجانی , تنظیم هیجان , زنان