پاسخ عملکردی، سیستم ایمنی و سطوح هورمونی نظامیان به محرومیت از خواب کوتاه مدت با زمان های مختلف

هدف: محرومیت از خواب در افراد نظامی بخاطر مأموریت‌ها و عملیات نظامی بیشتر بچشم می‌خورد و آن‌ها به‌صورت برنامه ریزی شده در زمان‌های ویژه‌ای به ترتیب در پست‌های شبانه از خواب محروم می‌شوند. این در حالیست که محرومیت از خواب اثرات منفی و جبران ناپذیری را با خود به همراه دارد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی پاسخ عملکردی، سیستم ایمنی و سطوح هورمونی نظامیان به محرومیت از خواب کوتاه مدت با زمان­های مختلفی از شب است. روش شناسی: پژوهش حاضر با انتخاب هدفمند و داوطلبانه 40 فرد نظامی سالم شروع شد، که بطور تصادفی به 4 گروه (گروه 1: محرومیت از ساعت 2-12، گروه 2: محرومیت از ساعت 4-2، گروه 3: محرومیت از ساعت 6-4 و گروه 4: گروه کنترل) تقسیم شدند. هر گروه در دو مرحله قبل و بعد محرومیت از خواب مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: در پیش و پس آزمون محرومیت از خواب ساعات 12 تا 2 تعادل ایستا و پویا، زمان واکنش شنیداری و دیداری تفاوت معنی دار بود، همچنین در محرومیت ساعات 2 تا 4 نیز زمان واکنش شنیداری و دیداری و کورتیزول بطور معنی داری افزایش یافت. علاوه بر این کورتیزول و ملاتونین در زمان 4 تا 6 تحت تأثیر قرار گرفت (05/0P≤). نتیجه گیری: بنظر می‌رسد اثرات منفی محرومیت از خواب در ابعاد مختلف و با زمان‌های مختلفی ظاهر می‌شود، ولی فقط محرومیت‌های 12 تا 2 روی تعادل و زمان واکنش و محرومیت 2 تا 4 روی زمان واکنش و کورتیزول اثر مخربی دارد.

Keywords:

محرومیت از خواب , عملکرد جسمانی , ایمنوگلوبولین , نظامی