رابطۀ دلبستگی به خدا با شادکامی و رضایت از زندگی در طلاب و غیر‌طلاب

شادکامی و رضایت از زندگی نقش مهمی در افزایش آسایش روانی و پیشگیری از آسیب‌های روانی دارد. هدف از این پژوهش، مقایسۀ رابطۀ دلبستگی به خدا با شادکامی و رضایت از زندگی در طلاب و غیر­طلاب در شهرک پردیسان قم بود. در این پژوهش که به شیوۀ توصیفی از نوع هم­بستگی انجام گرفت، 461 نفر از افراد متأهل ساکن در شهرک پردیسان قم (198 طلبه و 263 غیرطلبه) به روش خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان پرسش‌نامه‌های دلبستگی به خدا، شادکامی، رضایت از زندگی و جمعیت‌شناختی را تکمیل کردند. برای تحلیل داده‌ها از روش هم­بستگی پیرسون، تحلیل واریانس و آزمون آماری Z فیشر در نرم‌افزار اس.‌پی.‌اس‌.اس نسخۀ 24 استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که رابطۀ دلبستگی به خدا با رضایت از زندگی و شادکامی در هر دو گروه طلاب و غیر‌طلاب، مثبت بود. همچنین، یافته‌ها حکایت از آن داشت که تفاوت طلاب و غیرطلاب در متغیرهای پژوهش و ضرایب هم­بستگی معنادار نبود.

Keywords:

دلبستگی به خدا , شادکامی , رضایت از زندگی , طلاب , غیرطلاب