نقش ممیزی طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک های دل بستگی در تشخیص اضطراب اجتماعی در دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش ممیزی طرحواره­ های ناسازگار اولیه و سبک­ های دل بستگی در تشخیص اضطراب اجتماعی در دانش آموزان بود. طرح پژوهش، تابع تشخیص دوگروهی بود. جامعه موردبررسی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ بودند. به این منظور تعداد ۳۰ دانش ­آموز دارای اضطراب اجتماعی و ۳۰ نفر بدون اضطراب اجتماعی به شیوه در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره یانگ نسخه سوم یانگ (۲۰۰۵)، پرسشنامه­ سبک­ های دل بستگی بزرگسالان کولینز و رید (۱۹۹۰) و پرسشنامه اضطراب اجتماعی کانر و همکاران (۲۰۰۰) پاسخ دادند. داده­ های گردآوری شده با آزمون تحلیل تشخیص تجزیه وتحلیل شد. نتایج تحلیل ممیزی نشان داد که با کمک خودمختاری و عملکرد مختل و سبک دل بستگی ایمن می ­توان اضطراب اجتماعی را پیش ­بینی کرد. تحلیل ممیزی توانست با ۸۵ درصد پیش بینی صحیح دانش ­آموزان دختر را به دو گروه با و بدون اضطراب اجتماعی طبقه بندی نماید. نتایج این پژوهش نشان دهنده اهمیت کمک خودمختاری و عملکرد مختل و سبک دل بستگی ایمن در امکان تمایز گذاری بین دانش ­آموزان با و بدون اضطراب اجتماعی بوده و لذا می توان از این متغیرها در بحث پیشگیری از رفتارهای آسیب ­زا از ناشی از اضطراب اجتماعی توسط مشاوران و روانشناسان استفاده کرد.

Keywords:

طرحواره های ناسازگار اولیه , سبک های دل بستگی , اضطراب اجتماعی.