اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش افسردگی و استرس ادراک شده‌ی مادران کودکان اتیستیک

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی و استرس ادراک شده­ی مادران کودکان اتیستیک 3 تا 8 ساله ی شهرقدس می باشد. جامعه آماری این پژوهش 80 نفر بودند که 30 نفر از آنها به طور تصادفی انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند و با یک نفر ریزش، تجزیه و تحلیل داده­ها بر روی 14 نفر در هر گروه انجام شد. پرسشنامه­های مورد استفاده شامل  ویرایش دوم پرسشنامه افسردگی بک(BDI-II) که ضریب آلفای کرونباخ این پرسشنامه را 0.87 و ضریب بازنمایی آن را r=0.74 و همبستگی آن با ویرایش اول پرسشنامه بک را 0.93 محاسبه کرده­اند(قاسم­زاده و همکاران،2005؛ به نقل از حر، آقایی، عابدی و عطاری،1392) و پرسشنامه استرس ادراک ­شده­ی کوهن، که ضریب آلفای کرونباخ این پرسشنامه را 0.74 محاسبه کرده­اند(دوران و همکاران،2006؛ به نقل از بهروزی، شهنی ییلاق و پورسید،1391)  و ضریب روایی این پرسشنامه 0.63 محاسبه شده است(بهروزی، شهنی ییلاق و پورسید، 1391)، می باشند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه دوساعته درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد دریافت کردند و گروه گواه، هیچ درمانی دریافت نکردند. پژوهش حاضر یک پژوهش نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون-پس آزمون با پیگیری یک ماهه می باشد که برای تجزیه و تحلیل داده­های این طرح از آمار توصیفی میانگین و انحراف استاندارد و آمار استنباطی تحلیل کواریانس چند متغیره استفاده شد. لازم به یادآوری است که داده­ها با استفاده از نرم­افزارSPSS-24  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تجزیه و تحلیل داده­های این پژوهش نشان داد که درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش افسردگی و استرس ادراک شده­ی مادران کودکان اتیستیک، با اثربخشی معناداری همراه است. همچنین دستاوردهای درمان در پیگیری یک ماهه پایدار باقی ماند. پیشنهاد می­گردد از این روش درمانی به منظور بهبود سلامت روانی خانواده­های کودکان اتیستیک، استفاده شود. 

Keywords:

Acceptance and Commitment Therapy , Depression , Perceived Stress , Autistic Children , درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , افسردگی , استرس ادراک شده , کودکان اتیستیک