گفتمان سلطنت و نسبت آن با گفتمانهای رقیب در ایران( 1357-1332)
Publish place: Iranian Political Sociology Journal، Vol: 2، Issue: 4
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 227
This Paper With 32 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOU-2-4_005
تاریخ نمایه سازی: 2 اسفند 1399
Abstract:
در طول سالهای 1357-1332 ش گفتمانهای سیاسی مختلفی در فضای سیاسی – اجتماعی ایران با یکدیگر رقابت کردند که در این میان، گفتمان سلطنت در جایگاه هژمون قرار داشته و گفتمانهای ملیگرایی، مارکسیستی و اسلامگرا گفتمانهای رقیب محسوب میشدند. این پژوهش به بررسی نسبت بین گفتمانهای رقیب و هژمون پرداخته است. پرسش اصلی پژوهش این است که دالهای شناور و مرکزی گفتمان سلطنت در دورة سالهای 57-1332 ش کداماند و چه نسبتی بین این گفتمان و گفتمانهای رقیب وجود داشت؟ یافتههای تحقیق نشان داده که دال مرکزی گفتمان سلطنت، شاه محوری و دالهای شناور آن، شامل اقتدارگرایی، ناسیونالیسم باستان گرا، ناسیونالیسم مثبت، تمدن بزرگ و ظاهرگرایی مذهبی بوده است. برخی از گفتمانهای رقیب با مواردی از دالهای مذکور همسویی داشتند؛ اما غالب این گفتمانها با دالهای سلطنت تضاد داشته و تضعیفکننده دال مذکور بشمار میرفتهاند و ازاینرو اکثریت گفتمانهای فعال این دوره، خواهان براندازی سلطنت بودند. این پژوهش از نظریة گفتمان لاکلاو و موفه بهره جسته و روش پژوهش، تحلیل گفتمان و روش تفسیری از نوع کیفی و مبتنی بر دادههای اسنادی و کتابخانهای است.
Keywords:
Authors
جلیل دارا
استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه تربیت مدرس
مجید پیروز
دانشجوی دکترای علوم سیاسی دانشگاه تربیت مدرس.