مصالح و فناوری های نوین درمعماری

توليد مصالح و احداث ساختمان در سال هاي اخير، انرژي بسيار زيادي را به خود اختصاص داده و به آلودگي هاي زيست محيطي فراواني نيز منجر شده است انتشار گرد و غبار ناشي از عمليات، ساختماني در مناطق مختلف، پخش آلودگي هاي شيميايي ناشي از توليد مصالح ساختماني، آلودگي هاي گازي و ذرات معلق پخش شده در هوا كه ناشي از حمل و نقل مصالح ساختماني به محل هاي مورد نظر است و نيز توليد زباله هاي ساختماني از جمله موارد عمده آلودگي هاي زيست محيطي تحت تاثير صنعت ساختمان مي باشد لذا ضروري است تا راهبرد هاي طراحي در ساختمان هاي جديد، به سوي آينده و با هدف كاهش آلودگي هاي زيست محيطي جهت گيري شود. هدر اين تحقيق ابتدا با روش مطالعات تطبيقي به بررسي اقدامات صورت گرفته بر روي نمونه هاي موردي در دوره هاي زماني مشخص و نيز اثرات آنها بر اكوسيستم هاي طبيعي پرداخته شد. سپس تبيين تدابير پايدار به كار گرفته شده از سوي معماران در طراحي اين ساختمان ها، در دستور كار قرار گرفت. در ادامه با روشي تحليلي_ منطقي به ارايه نتايج اقدام گرديده است. شيوه گردآوري اطلاعات نيز به روش كتابخانه اي و مطالعه اسنادي بوده است. بدين ترتيب در اين مقاله، تاثيرات نمونه هاي موردي ارزيابي شده بر روي محيط زيست مورد بررسي قرار مي گيرد و بر اساس نتايج به دست آمده، به مقوله معيارهاي طراحي براي ساختارهاي آينده و تدابير قابل اتخاذ آن پرداخته مي شود.

Keywords:

معماری پایدار , مصالح هوشمند , مصالح نوین , نانومواد , بیونیک