تحلیل مسیر نقش میانجی امید به زندگی در رابطه سرسختی روانشناختی و قدرت تحمل ابهام با اضطراب مرگ بیماران مبتلا به ام اس

زمینه و هدف: ام.اس از شایع ترین بیماری های مزمن سیستم عصبی مرکزی است که عوارض آن تمام جنبه های زندگی فرد مبتلا را در بر می گیرد و در نتیجه اضطراب مرگ را افزایش می دهد. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی امید به زندگی در رابطه بین سرسختی روانشناختی و قدرت تحمل ابهام با اضطراب مرگ بیماران مبتلا به ام اس صورت گرفت. روش بررسی: این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه­ی آماری، تمامی بیماران مبتلا به ام اس استان زنجان بودند که از بین آنها 135 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. چهار ابزار اضطراب مرگ تمپلر، پرسشنامه سرسختی اهواز (AHI)، امید اشنایدر و مقیاس تحمل ابهام مک لین و همکاران، اجرا شد و داده ها با استفاده از روش تحلیل مسیر به کمک نرم افزار smart-pls تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد ضریب مسیر اضطراب مرگ با هر سه متغیر سرسختی روانشناختی(38/0-)، قدرت تحمل ابهام(36/0-) و امید به زندگی(45/0-) منفی و معنی دار است. ضریب مسیر قدرت سرسختی روانشناختی(26/0) و تحمل ابهام(40/0) با امید به زندگی مثبت و معنی­دار بود. به این ترتیب فرضیه های پژوهش تایید شدند. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش می تواند در بهبود و مشاوره درمانی این بیماران ام اس مورد استفاده قرار گیرد و با مداخله در سرسختی روانشناختی و قدرت تحمل ابهام این بیماران می توان امید به زندگی آنها را افزایش و اضطراب مرگ را کاهش داد.

Keywords:

ام.اس , اضطراب مرگ , امید به زندگی , سرسختی روانشناختی , قدرت تحمل ابهام