پرستاری، فناوری اطلاعات سلامت و نقش آنها در پیشگیری از خدمات غیرضروری در نظام های سلامت

ارائه بیش از حد خدمات غیرضروری و ارائه کمتر از حد خدمات ضروری در نظام های سلامت موضوعاتی شایع هستند. خدمات غیرضروری به معنی ارائه خدماتی است که بعید است موجب افزایش کیفیت یا کمیت زندگی شوند، آسیبهای ناشی از آن از منافع آن بیشتر است و درصورتیکه بیماران آگاه ی کاملی از منافع و آسیبهای آن داشته باشند آن را مطالبه نخواهند کرد. از سوی دیگر عدم ارائه خدمات ضروری نیز به معنی کوتاه ی در ارائه خدماتی است که بهاحتمال زیاد کیفیت و کمیت زندگی را بهبود میبخشند، مقرونبهصرفه هستند و درصورتیکه بیماران آگاه ی کاملی از مزایا و آسیبهای بالقوه آن داشته باشند آن را مطالبه خواهند کرد. عوامل متعددی جزو پیشران های ارائه خدمات غیرضروری محسوب می شوند که می توان آنها را در شش دسته کلی طبقه بندی کرد: نظام های سلامت، کارکنان سلامت (پزشک، پرستار، مراقبین سلامت، ...)، بیماران، بازار و صنعت، عوامل فرهنگی-اجتماعی و رسانه. با توجه به اینکه پرستاران یکی از مهمترین گروه های شاغل در نظام سلامت هستند، آشنایی آنها با خدمات غیرضروری می تواند نقش مهمی در عدم ارائه این خدمات داشته باشد. از طرفی برای تدوین راهکارهای پیشگیری مناسب ابتدا نیاز به یک تعریف جامع از خدمات غیرضروری داریم، سپس نیاز به یک سیستم مناسب برای تشخیص این خدمات غیرضروری داریم. یکی از مهمترین ابزارهایی که نظام های سلامت دنیا می توانند با بهره گیری از آن در هر سه سطح تعریف خدمت، نحوه شناسایی و راه های پیشگیری از آن بهره بگیرند موضوع فناوری اطلاعات سلامت است. مطالعات نشان داده است پرستارانی که که با سیستم های فناوری اطلاعات سلامت آشنایی بهتری دارند می توانند نقش مهمی در پیشگیری از خدمات غیرضروری ایفا کنند. پرستاران به دلیل شرایط کاری خاص مانند شیفت های طولانی و کاهش توانایی های ذهنی و جسمی، نبود آگاه ی مناسب در مورد خدمات ضروری و غیرضروری و عدم آگاه ی از لیست خدمات کم ارزش می توانند یکی از پیشران های خدمات غیرضروری باشند. با تدوین و اجرای برخی اقدامات مانند آموزش به این قشر در کنار سایر اقشار شاغل در نظام سلامت؛ انجام تحقیقات مشترک برای شناسایی این خدمات و راه های پیشگیری از آن؛ حمایت و دادن انگیزه به این افراد؛ تدوین مداخلاتی با محوریت خدمات پرستاری و پررنگ کردن نقش فناوری سلامت در خدمات روزمره پرستاری می توان این گروه مهم از کارکنان سلامت را مه یای مبارزه با این مشکل موجود در نظام سلامت کرد. بدون شک کاهش خدمات غیرضروری در درازمدت می تواند باعث افزایش کیفیت خدمات ضروری، کاهش عوارض جانبی و آسیب ها و کاهش هزینه های غیرضروری در نظام های سلامت گردد.