بررسی عوامل فردی موثر بر میزان پاسخگویی در سازمانهای دولتی با تاکید بر حقوق اداری ایران

پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موثر در میزان پاسخگویی سازمانهای دولتی صورت گرفته است. روش تحقیق در این پژوهش از نظر هدف، بنیادی؛ از نظر ماهیت و روش، توصیفی (پیمایشی) و از نظر روابط بینمتغیرها جزو مطالعات همبستگی است. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های استاندارد می باشد، که اعتماد و پایایی پرسشنامه ها از طریق ضریب آلفای کرانباخ مورد ارزیابی و تایید مجدد قرار گرفته است. جامعه آماری در این پژوهش، کارکنان رسمی ادارات کل دولتی استان تهران می باشد که حجم نمونه آماری براساس فرمول کوکران 294 نفر محاسبه شده و این افراد براساس روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شده اند. در این تحقیق دو دسته از عوامل که شامل عوامل فردی (مانند جنسیت، سن، میزان تحصیلات، وضعیت تاهل و سابقه خدمت) و عوامل ساختاری سازمان (مانند سلسله مراتب اختیارات، نظام قوانین و مقررات، تخصص گرایی و شایسته سالاری) به عنوان عوامل تاثیرگذار بر میزان پاسخگویی در نظر گرفته شده اند. آزمون های اختلاف میانگین من ویتنی و کروسکال والیس نشان دهنده نتایج گوناگون بین گروه های مختلف ویژگی های فردی کارکنان و انواع مختلف - پاسخگویی است. همچنین مطابق نتایج آزمون اسپیرمن، همبستگی مستقیم، قوی و مثبت بین مولفه های بوروکراسی (سلسله مراتب سازمانی، نظام قوانین و مقررات، تخصص گرایی و شایسته سالاری) با میزان پاسخگویی کارکنان وجود دارد.

Keywords:

ویژگی های فردی , سلسله مراتب سازمانی , قوانین و مقررات , تخصص گرایی , شایسته سالاری پاسخگویی