بررسی تأثیر دوره تصدی حسابرس بر رابطه بین حاکمیت شرکتی و به موقع بودن گزارشگری مالی

محور اصلی پژوهش حاضر بررسی تأثیر دوره تصدی حسابرس بر ارتباط میان حاکمیت شرکتی و به موقع بودن گزارشگری مالی در بازار بورس ایران میباشد. در این پژوهش دوره تصدی حسابرس به عنوان متغیر تعدیل گر از تعداد سنواتی که موسسه حسابرسی به طور متوالی شرکت را حسابرسی کرده محاسبه گردید و برای سنجش متغیر مستقل یعنی حاکمیت شرکتی که متغیر ساختگی است با امتیاز به هر یکی از 0 تا 9 بدترین و بهترین حاکمیت مشخص می شود و متغیر وابسته یعنی به موقع بودن گزارشگری مالی از طریق تأخیر گزارشگری مالی به وسیله بگلی و فیشر مورد آزمون قرار گرفت. جهت اجرای این تحقیق نمونه ای شامل 132 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی سال های 1391 تا 1398 با روش غربال گری انتخاب گردید. برای برآورد مدل آماری پژوهش نیز روش رگرسیون خطی چندگانه با استفاده از داده های تابلویی مورد استفاده قرار گرفته است. با تجزیه و تحلیل داده ها فرضیه اول پژوهش مشخص شد که بین حاکمیت شرکتی و به موقع بودن گزارشگری مالی رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. همچنین در فرضیه دوم نیز معین گردید که دوره تصدی حسابرس بر رابطه بین حاکمیت شرکتی و به موقع بودن گزارشگری مالی رابطه مثبت و معناداری دارد که نتایج حاصل بیانگر آن بود که دوره تصدی حسابرسی نقش مؤثری در رابطه با افزایش ارتباط مثبت بین حاکمیت شرکتی و به موقع بودن گزارش های مالی دارد.

Keywords:

دوره تصدی حسابرسی , حاکمیت شرکتی , به موقع بودن گزارشگری مالی