بهبود فعالیت و پایداری آنزیم OPH با استفاده از روش DNA شافلینگ

سابقه و هدف: از جمله روش­های مؤثر برای مهندسی پروتئین، به­ویژه برای بهبود قابلیت­های سویه­ های صنعتی، روش ژنوم شافلینگ است. این مطالعه منطبق بر تکنیک­های مهندسی بیوکاتالیستی و بر اساس روش های DNA شافلینگ انجام شده است. مواد و روش­ها: سویۀ وحشی سودوموناس آئروژینوزا به­ شماره دسترسی JQ917006.1 تهیه گردید. سویه ­های جهش یافته به­روش DES و سازگاری با غلظت دیازینون بررسی شدند. پس از آماده سازی پروتوپلاست، برزدن ژنوم انجام شد که از کتابخانۀ جهش یافته حاصل شده بود. پروتوپلاست­های الحاقی از نظر فعالیت بررسی شدند. یافته­ها: فعالیت مربوط به سویه ­های IR1.G1، IR1.D8، IR1.D4 و IR1.D5 به­ ترتیب عبارتند از ۲۳۴/۰ U/ml، ۱/۰  U/ml، ۰۹۸/۰ U/ml و ۰۶۶/۰ U/ml و سویه­ های IRL1.F2 و IRL1.F3 و IRL1.F1 به­ترتیب دارای فعالیت mg/L ۵۴۱/۰، mg/L ۵۲۳/۰ و mg/L ۵۰۹/۰ هستند. نتیجه­ گیری: نتایج حاصل از ارزیابی نسل اول ژنوم شافلینگ (دور اول فیوژن پروتوپلاست) نشان داد که سویه ­های برخورده (شافل شده) که قادر به رشد در مجاورت توکسین (۳۰۰۰ میلی­ لیتر در لیتر غلظت دیازینون) بودند، فعالیت بهتری نسبت ­به سویه­ های جهش یافته با استفاده از هر دو روش (گرادیان غلظت سم و روش DES) را از خود نشان دادند.

Keywords:

Genome shuffling , improved strains , protein engineering , diazinon , IAU science. , ژنوم شافلینگ , سویه‌های بهبود یافته , مهندسی پروتئین , دیازینون , IAU science