بررسی نقش فضای مجازی در سرمایۀ فرهنگی (مطالعۀ موردی: دانشجویان پیام نور مرکز اصفهان)
Publish place: Art & Media Studies، Vol: 2، Issue: 4
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 271
This Paper With 27 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AMI-2-4_004
تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1399
Abstract:
ارتباطات و فرهنگ ازاینرو که ارتباط محصول فرهنگ و فرهنگ مشخصکننده ساختار فضا و زمینههای ارتباطی است، محکوم به همزیستیاند. از سویی دیگر، ارتباطات محمل و مسیر زندگی فرهنگ است و درنتیجه، هیچ فرهنگی بدون ارتباطات قادر به بقاء نیست. اقبال گستردۀ ایرانیان به استفاده از فضای مجازی را میتوان بهعنوان پدیدهای فرهنگی و رسانهای از زوایای مختلف موردبررسی قرارداد. از همین منظر، پژوهش حاضر بهمطالعه و بررسی سرمایۀ فرهنگی در بین کاربران فضای مجازی با استفاده از روش پیمایشی پرداخته است. در این تحقیق، منظور از سرمایۀ فرهنگی مجموعهای از روابط، معلومات و امتیازات است که فرد برای حفظ کردن یا بهدست آوردن یک موقعیت اجتماعی از آن استفاده میکند. در این راستا، دیدگاه نظری پیر بوردیو ، تکیهگاه فضای مفهومی پژوهش است. برای سرمایۀ فرهنگی سه بُعد تعریف شده است که شامل بُعد بدنی (مجموعۀ تواناییها و داناییهای ذهنی و مهارتهای عملی و رفتاری و تجربی)، بُعد عینی (اشیاء و لوازم فرهنگی مثل کتاب، مجلات، تابلوهای نقاشی و...) و بُعد نهادی (مدارک تحصیلی، فنی و حرفهای و فرهنگی و هنری) میباشد. روش پژوهش حاضر بر مبنای اصول روششناختی کمی است و با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی طبقهای،400 نفر بهعنوان حجم نمونه از میان دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز اصفهان انتخاب شده و از ابزار پرسشنامه برای جمعآوری اطلاعات استفاده شده است. یافتههای پژوهش نشان میدهد متغیرهای جنسیت و ساعات حضور در فضای مجازی بر میزان سرمایه فرهنگی کاربران این شبکه مؤثر است و متغیرهای سن، وضعیت تأهل، سال ورود به دانشگاه، نوع دانشکده، سابقه استفاده از فضای مجازی، نوع شبکۀ اجتماعی و عضویت در گروههای مجازی تأثیری در میزان سرمایه فرهنگی کاربران ندارد.
Keywords:
Authors
محسن کوهی
استادیار گروه علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور مرکز اصفهان، اصفهان، ایران.
مرتضی واحدیان
کارشناس ارشد جامعه شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :