بررسی نقش تعدیل کننده مدیریت کیفیت بین مدیریت محیط زیست و بهره وری نیروی کار (مطالعه موردی: پتروشیمی مسجدسلیمان)

اصولا پرداختن به مدیریت کیفیت بدون در نظر گرفتن بهره وری نیروی انسانی در سازمان ها به نتایج مطلوب نمی رسد. هدف از پرداختن به موضوع بهره وری نیروی کار افزایش رقابت در صحنه های کسب و کاراست و این مهم محقق نمی گردد مگر با توجه به مدیریت محیط زیست و مدیریت کیفیت که این هدف در پرتو یک هماهنگی بالا و وجود بهره وری در عوامل تولید در افق بلند مدت به وقوع می پیوندد. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تعدیل کننده مدیریت کیفیت بین مدیریت محیط زیست و بهره وری نیروی کار صورت گرفته است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی- علی می باشد. جامعه آماری این پژوهش کارکنان پتروشیمی مسجدسلیمان به تعداد 700 نفر است که تعداد نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان 248 نفر تعیین گردید. ابزار جمعآوری دادهها در این تحقیق پرسشنامه بوده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده های آماری از مدل سازی معادلات ساختاری و فن تحلیل مسیر، با استفاده از نرم افزار spss و lisrel استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد که مدیریت کیفیت بین بهره وری نیروی انسانی و مدیریت محیط زیست نقش تعدیل کنندگی دارد.

Keywords:

مدیریت کیفیت , بهره وری نیروی کار , مدیریت محیط زیست