بررسی و مقایسه ی روش رنگرزی الیاف پشمی با رنگزاهای طبیعی در شهر سنندج و روش آزمایشگاهی

در مورد تاریخ استفاده از گیاهان رنگزا در شهر سنندج منبع موثقی در دست نیست ولی طبق بررسی ها عمل آمده طی دو دهه اخیر رنگرزان دوباره به رنگرزی گیاهی روی آورده اند.با توجه به خصوصیات روحی کردها و آب و هوای منطقه و همچنین شرایط سخت معیشتی کردها،رنگ لاکی سیر،سرمرای،آبی در فرش های قدیمی و رنگ های ملایم تر مانند،آبی روشن،لاکی روشن در فرش های جدید به کار می رود.هدف از انجام این تحقیق شناسایی و معرفی رنگرزی شهر سنندج در زمینه رنگرزهای طبیعی و نحوه مصرف آنها می باشد.جهت انجام این موضوع ،با مراجعه حضوری به کارگاههای رنگرزی در سطح شهر نحوه ی تهیه گیاهان مورد استفاده در رنگرزی و نیز شیوه های کاربرد و رنگرزی هر یک روی پشم مورد بررسی قرار گرفت.در تحقیق حاضر خواص رنگرزی الیاف پشمی به دو روش سنتی و آزمایشگاهی مورد ارزیابی قرار گرفت.در این راستا ابتدا روش رنگرزی الیاف پشمی به روش سنتی بهینه سازی شده و عواملی نظیر دما،زمان،L:R مواد کمکی بر روی میزان جذب مواد رنگزا و خواص ثباتی کالاهای رنگرزی شده مورد بررسی قرار گرفت.همچنین در این تحقیق سعی شد تا فام های رنگی حاصل از رنگزاها و دندانه زاج سفید به همراه ثبات نوری و شستشویی جمع آوری گردد.نتایج حاصل از بررسی ها حاکی آز آن است که در رنگرزی های سنتی میزان جذب مواد رنگزا نسبت به روش های آزمایشگاهی بیشتر بوده اما خواص ثباتی نمونه های رنگرزی شده به دو روش،اختلاف نداشتند.

Keywords:

رنگزاهای طبیعی , پشم , خواص ثباتی , رنگرزی سنتی در شهر سنندج