بررسی تاثیر قرارگیری در سمت پیش رو و پس رو بر خواص مکانیکی نمونه های اتصال یافته در جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی آلیاژ های آلومینیوم 6061 و 5054

جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی تکنیکی نوین محسوب می شود که در فرایندهای اتصال حالت جامد دسته بندی می گردد، در چنین فرایندهایی در ماده قطعه کار و در ابزار ذوب صورت نمی‌پذیرد و دمای فرایند همواره در سطحی پایین تر از دمای ذوب مواد می باشد. از این تکنیک به منظور اتصال آلیاژهای آلومینیوم استفاده می گردد و محدودیت های استفاده از جوش گداخت را درپی نخواهد داشت. در پژوهش حاضر به بررسی تجربی تاثیر موقعیت قرار گیری فلز با استحکام بالا تر در سمت پیش رو و سمت پس‌رو بر استحکام نهایی در کشش و ریز سختی نمونه ها حاصل از نمونه های اتصال یافته به واسطه تکنیک جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی پرداخته شده است. از دو آلیاژ آلومینیومی 6061 و 5054 استفاده شد و هرکدام از این آلیاژها در دو حالت آزمایشگاهی در دو سمت پیش رو و پس رو قرار گرفته و مورد بررسی قرار گرفتند. با بررسی نمودارهای تست کشش حاصل از دو حالت آزمایشگاهی مشخص گردید که نمونه هایی که در آن ها فلز با استحکام بالاتر در سمت پیش رو قرار داشت استحکام نهایی بالاتری در نمونه جوشکاری شده حاصل گشت. هنگام قرارگیری فلز با استحکام بالاتر در سمت پس رو میزان استحکام نهایی نمونه های اتصال یافته از هر دو آلیاژ پایه مقداری پایین تر بدست آمد و نرمی و کرنش شکست در نمونه ها از میزان نرمی فلزات پایه بیشتر گردید. ریز سختی هر دو حالت آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت و الگویی Wشکل برای هر دو حالت تجربی جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی حاصل شد.

Keywords:

جوش اصطکاکی اغتشاشی , فلزات غیر هم جنس , استحکام نهایی , ریز سختی , آلیاژ آلومینیوم