حل مسئله‌ طرح توسعه‌ شبکه‌ انتقال به‌منظور کاهش اثرات نامطلوب خرابی آبشاری با رویکرد تحلیل و ارزیابی آسیب‌پذیری شبکه‌های انتقال

در سال‌های اخیر، مسئله‌ی طرح توسعه‌ شبکه‌های انتقال به‌منظور کاهش اثرات نامطلوب خرابی آبشاری به‌عنوان یکی از مسائل مهم در بحث طراحی و برنامه‌ریزی شبکه‌های قدرت مطرح شده است. حل مسئله‌ی طرح توسعه‌ی شبکه‌ی قدرت با هدف کاهش اثرات نامطلوب خرابی آبشاری با استفاده از رویکرد تحلیل و ارزیابی باعث می‌شود که اثرات نامطلوب خرابی آبشاری به‌صورت مؤثرتری نسبت به رویکرد بهینه‌سازی کاهش یابد. رویکرد تحلیلی یک مجموعه از مستعدترین خطوط را تشکیل داده و احداث خطوط موازی با تمام اعضای مجموعه‌ی خطوط مستعد خرابی آبشاری را به‌عنوان طرح توسعه شبکه معرفی می‌کند. اما احداث همزمان یک خط موازی به ازای تمام اعضای موجود در مجموعه‌ی مستعدترین خطوط، طرحی غیر فنی و غیراقتصادی است. در این مقاله تلاش می‌شود به‌منظور پیشنهاد طرح توسعه شبکه انتقال به‌صورت فنی و اقتصادی، با استفاده از تحلیل عواقب نامطلوب خرابی آبشاری، خط مستعد خرابی آبشاری شناسایی شده و از طریق آن و راهبرد یک شین دورتر، ناحیه‌ی آسیب‌پذیر شناسایی می‌شود. طرح‌های مختلف از توسعه‌ی شبکه‌ی انتقال در ناحیه‌ی آسیب‌پذیر برنامه‌ریزی‌شده و استحکام‌بخشی هر طرح توسعه با استفاده از معیار استحکام‌بخشی پیشنهادی مورد ارزیابی و اولویت‌بندی قرار می‌گیرد. رویکرد پیشنهادی در طرح توسعه‌ی شبکه‌ی انتقال بر روی سیستم قدرت آزمون 39 شین آزمایش شده و نتایج عددی، توانایی روش پیشنهادی در کاهش اثرات نامطلوب خرابی آبشاری را نشان می‌دهد.

Keywords:

خرابی آبشاری , شناسایی ناحیه‌ی آسیب‌پذیر , شاخص استحکام‌بخشی به شبکه‌ی انتقال. طرح توسعه شبکه های انتقال