تحلیل غزلی از حافظ شیرازی با رویکرد مکتب فرمالیسم (شکل گرایی)

مکتب فرمالیسم یا شکل گرایی در روسیه با انتشار رساله شکلوفسکی بنام رستاخیز واژه ظهور کرد سپس انجام زبان شناسی مسکو، به ریاست یاکوپسن به تبیین نظریه هاي فرمالیستی پرداخت. به نظر فرمالیستها بررسی متون ادبی علم است و بنابراین اصطلاح علم یا نظریه ادبی را براي مکتب فرمالیسم به کار برده اند چنان که اسم کتاب رنه ولک، تئوري ادبیات است. مسائل علم ادبیات گسترده است و دامنه آن بلاغت و سبک و نقد ادبی و انواع ادبی و غیره را دربرمی گیرد. در یک متن ادبی اجزاء با هم مربوطند (دید ساختگرایانه). ژانرهاي مرده در شرایط خاصی دوباره تجدید حیات میکنند (بحث انواع ادبی). نسبت زبان با ادبیات (سبک)، بحث سمبلها و نشانه ها یعنی بلاغت، اهمیت تحقیقات همزمانی و موضوعات شبیه بهم است ولی نحوه بیان فرق میکند. این پژوهش تحلیلی فرمالیستی از یک غزل حافظ شیرازي است که با روش تحلیلی و به شیوه تاریخی با مراجعه به اسناد و منابع معتبر کتابخانه اي انجام گردیده و به این نتایج رسیده است که تحلیل فرمالیستی به خلاف نقد سنتی، تمامی زوایا و ابعاد پیدا و پنهان متن را هویدا میکند که در جهت درك مخاطبان از مفاهیم و پیام هاي متن بسیار موثر است.

Keywords:

حافظ شیرازی , مکتب فرمالیسم , متن , غزل , برجسته سازی