بررسی آموزه اخلاقی صداقت در کتاب کلیله و دمنه و افسانه های لافونتن

کلیله و دمنه و افسانه های لافونتن از دو فرهنگ متفاوت و دارای حکایات اخلاقی فراوان می باشند. کلیله و دمنه روی اخلاق درست حاکمان جامعه تأکید دارد و افسانه های لافونتن از رفتار حاکمان جامعه ی خود به طور غیرمستقیم انتقاد می نماید. ما در این پژوهش و تحقیق از روش توصیفی و تحلیل بر پایه ی مطالعات اسنادی کتابخانهای استفاده کردهایم. در این مقاله در باب موضوع صدق و راستی در این دو کتاب به تحلیل و مقایسه پرداخته شده است. در کلیله و دمنه صدق در گفتار و نیت، راستی حاکم جامعه، صدق و عنایت پادشاه با افراد شایسته، صدق و راستی در پند و نصیحت، صداقت در بیان اخبار که راست و دروغ آن مشخص گردد و صداقت در درمان بیماران و راستی و صداقت در رفتار و کردار حاکمان جامعه تأکید فراوان دارد و فردی که راست میگوید هم در دنیا و هم در آخرت به سعادت و نیکبختی می رسد. در افسانه های لافونتن صدق و راستی را در قسمتهای مختلف بیان نموده است: مهمان صادق، لطف خدایان بر راستگویان، صداقت پدر بر فرزندان، راستی الوهه ها بر انسان، تصویر راستین انسان و راستی و صداقت در خودشناسی. این مطالب را این دو کتاب در قالب افسانه و حکایت های شیرین بیان نموده اند که بر خواننده تأثیرگذارتر میباشد. از بحث و شرح این دو کتاب در مورد راستی و صداقت به این نتیجه میرسیم که روش بیان این دو فضیلت در دو کتاب متفاوت بوده و نگاهی متفاوت هم نسبت به بیان این آموزه ی اخلاقی دارند، اما این دو کتاب به صداقت و راستی و کاربرد آن در قسمتهای مختلف زندگی تأکید دارند و بیان میکنند اگر در جامعه هم حاکم و هم افراد جامعه باصداقت باشند، جامعه ای ایده آل و خوشبخت خواهیم داشت.

Keywords:

کلیله و دمنه , افسانه های لافونتن , صداقت و راستی