مناسب سازی وتوسعه کوهستان آبیدربه عنوان راهکاری مناسب جهت مشارکت دانش آموزان ، اولیاء و نهادهای اجتماعی در امر ورزش ، به منظور جلوگیری از فقر حرکتی مضاعف در ایام کرونایی و پسا کرونایی

هدف از این طرح، برنامه ریزی و مکان یابی ورزشی در ارتفاعات غربی شهر سنندج و دره های کوهستان آبیدر، به منظور بهسازی محیط و متعاقبا0 جلب ورزشکاران، بویژه اقشار مختلف شهروندان از جمله دانش آموزان ، اولیا و نهادهای اجتماعی جهت جلوگیری از فقر حرکتی مضاعف شهروندان در ایام کرونایی و پسا کرونایی در راستای نیل به اهداف عالیه توسعه پایدار و ارتقای سطح سلامت جامعه می باشد، بدین منظور کوهستان آبیدر، به عنوان گزینه ای مطلوب درنظر گرفته شده است.مشکلات متعدد زیست محیطی و شهر نشینی، کمبود فضاهای ورزشی مناسب و مطابق الگوهای استاندارد، فقر حرکتی مضاعف شهروندان به دلیل سبک زندگی شهری وآپارتمان نشینی و از طرفی دیگر شیوع بیماری کرونا و حواشی و عوارض آن که منجر به رعایت فاصله اجتماعی و فیزیکی شهروندان گردیده، نیاز به انجام مطالعه، طراحی و برنامه ریزی در اینگونه محدوده های طبیعی که فعالیت بدن و تحرک را در شرایطی مطلوب و منطبق بر رعایت پروتکل های بهداشتی می نماید، بیش از پیش آشکار می سازد، محدوده ی مورد مطالعه در غرب هر سنندج به نام آبیدر دارای قابلیت های ویژه ی اکولوژیکی و اجتماعی می باشد. از جمله نقاط قوت این منطقه می توان به فضای مناسب، دسترسی آسان، وجود چشمه های بکر در فاصله های مناسب در نقاط مختلف کوهستان، محبوبیت و تقدس کوهستان آبیدر در میان اقشار مختلف جامعه و متعاقبا0 میزان بالای مراجعه کنندگان در طول سال در محدوده مذکور است.از جمله نقاط ضعف و تهدیدهای موجود نیز می توان عدم اجرای مطالعات زیست محیطی، عدم استفاده از عرصه های موجود کمبود خدمات بهداشتی، درمانی و ایستگاه های مورد لزوم می توان اشاره کرد.در نهایت پیشنهاد می گردد با عنایت به موارد فوق با اتخاذ سیستم مدیریتی جامع نسبت به تهیه و تدوین و اجرایی نمودن طرح جامع کوهستان آبیدر اقدام گردد ودر این زمینه به مقولهی ورزشی و ارتقای فعالیت های بدنی به منظور جلوگیری از کم تحرکی بویژه در ایام کرونایی که واقعا0 موجبات فقر حرکتی مضاعف در میان جامعه را فراهم آورده است، توجه ویژه اعمال شود.

Keywords:

کوهستان آبیدر , توسعه پایدار , فعالیت های ورزشی , بهسازی محیط , بیماری کرونا