اثرکانون توجه مبتنی برتعادل و دقت در ضربةآبدلیوچاگی بر هوگوی الکترونیکی تکواندوکاران دختر

نقش توجه در عملکرد ورزشکاران از نظر تئوری و عملی حائز اهمیت می‌باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر کانون توجه درونی مبتنی بر تعادل و کانون توجه بیرونی مبتنی بر دقت بر ضربة آبدلیوچاگی در امتیازگیری از هوگوی الکترونیکی دختران تکواندوکار نیمه ماهر بود. طرح این پژوهش، به‌شکل پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود .جامعه آماری پژوهش حاضر شامل 45 نفر از ورزشکاران دختر (10-14 سال) با ردة کمربند قرمز بودند. بعد از انجام پیش‌آزمون شرکت‌کنندگان به‌طور تصادفی در 3 گروه کانون توجه مبتنی بر تعادل، دقت و کنترل تقسیم شدند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد بین میانگین تعدیل شده امتیازات حاصل از ضربه آبدولیوچاگی گروه کانون توجه مبتنی بر دقت، کانون توجه مبتنی بر تعادل و بدون کانون توجه تفاوت معنی‌داری وجود ندارد. بنابراین، کانون توجه مبتنی بر دقت و تعادل بر امتیازات حاصل از ضربه آبدولیوچاگی اثر معنی‌داری نداشت. با توجه به نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد می‌گردد مربیان در هنگام تمرین و مسابقات تاکید خاصی بر کانون توجه درونی ورزشکار مبتنی برتعادل و کانون توجه بیرونی مبتنی بر دقت جهت امتیازگیری از حریف نداشته باشند.

Keywords:

کانون توجه درونی , کانون توجه بیرونی , تعادل , دقت , آبدلیوچاگی