بررسی نقش جایگاه پارکها و نحوه شکل گیری بوستان های شهری

حضور پارک های شهری به مفهوم امروزی در فضای شهرهای ایران سابقه چندان طولانی نداشته و به ابتدای دوره پهلوی اول باز می گردد. برای رسانیدن پارکهای شهری به فضاهای مطلوب و به دور از هر گونه تنش و عناصر ناهنجار رعایت اصول و استانداردهای ضروری به نظرمی رسد. استانداردهایی در موردنیمکت ها، آبخورها، روشنایی و.. . که ما را در رسیدن به اهداف اصلی برنامه ریزی شهری (سلامت اسایش و زیبایی) کمک می نماید. گرچه فضاهای سبزبنا به موقعیت و اهمیت خود نقشی اساسی در حفظ تعادل ایفا می کنند اما به خودی خود نمی توانند از زیان هایی که فضای بیرون شهری را مورد تهاجم قرارمی دهند. جلوگیری کنند. با در نظر گرفتن این مسأله، روشن است که فضای سبز نمی تواند بدون یک برنامه ریزی کلی، کارایی لازم را علیه آلودگی محیط زیست داشته باشد. رشد شهرنشینی و صنعت بر مبنای فناوری جدید، امکانات تفریحی فراوانی را برای محیط شهری فراهم آورده است. و شهروندان می توانند ساعات زیادی از اوقات فراغت خود را در انواع کلوپ ها مراکز رایان های، باشگاه ها و.. بگذرانند. با این وجود به دلیل ماهیت وجودی انسان و انس او با طبیعت، استفاده از محیط های طبیعی، فضای سبز و پارکها همواره جذاب ودلخواه بوده است. بوستان های شهری امروز ما زاییده تحولاتی در عرصه زندگی اجتماعی و شیوه های باغ سازی است که همگام با سایر جنبه های معماری و شهرسازی از دوره قاجار آغاز شده، لیکن در مراحل آغازین به دلیل عدم نیاز ساختاری، وجود چنین فضاهایی تنها جنبه صوری و تجددگرایی داشته است. در این راستا شناسایی ساختار و ویژگی هابی باغ ملی تهران به عنوان نخستین پارک در ایران می تواند راهگشای شناسائی روش و سبک معماری منظر در دوره پهلوی اول باشد. شناخت زندگی روزمره ایرانی از خلال مطالعه در این مقاله یکی از فضاهای عمومی شهری یعنی پارکها می باشد. روش مطالعه به صورت کتابخانه ای و توصیفی می باشد.

Keywords:

پارک های شهری , پهلوی اول , باغ ملی