مرور تحلیلی کاهش اضطراب رقابتی و افزایش اعتماد به نفس بر اساس توانمند سازی ایگو در ورزشکاران

توانمندی ایگو به عنوان یک ویژگی شخصیتی ، ریشه در نظریه های فروید و اریکسون دارد و برحسب کنش ها و عملکرد ((من )) تعریف و سنجیده می شود و نقش مهمی را در عملکرد روانشناختی ذهن برعهده دارد و سلامت و بیماری تابعی از توانایی های ایگو برای اداره مناسب فشار امیال متاثر از غرایز برای تخلیه است. هدف پژوهش حاضر مرور تحلیلی کاهش اضطراب رقابتی و افزایش اعتماد به نفس ورزشکاران بر اساس توانمندسازی ایگو می باشد و به دور از هرگونه ملاک ارزش گذاری انجام گرفته است . نتایج بدست آمده از این مطالعه نشان می دهد که اضطراب رقابتی نقش اساسی در تمرکز ورزشکاران و عملکرد آنان دارد . همچنین اعتماد به نفس ورزشکاران رکن اصلی رقابتی بودن آنها به حساب می آید و هرچه اعتماد به نفس آنها بیشتر باشد اضطراب رقابتی کمتر و عملکرد بهتری را از خود نشان می دهند . از این رو ، وجود یک ایگوی قدرتمند در ساختار شخصیتی ورزشکاران باعث می شود که نشانه های آسیب روانی را کمتر از خود نشان دهند و در برابر تنش ناشی از شرایط فشارزای رقابتی ، ظرفیت کافی و بسنده ای داشته باشند . از طرف دیگر ، ضعف ایگو موجب می شود که ورزشکاران از دنیای بیرونی به دنیای درونی خود باز گردد و به خودشان عقب نشینی کنند و فشارهای روانی را بر خود متمرکز سازند . با توجه به نتایج بدست آمده از این مطالعه مروری می توان اینگونه تبیین کرد که هرچه ورزشکاران ایگوی توانمندتری داشته باشند ، فشارهای روانی کمتری را متحمل و آن را کنترل می کنند . ایذا توانمند سازی ایگو در ورزشکاران می تواند بازدهی بهتری را در راستای بالابردن اعتماد به نفس و کاهش اضطراب رقابتی ورزشکاران داشته باشد و عملکرد بهتری را از ورزشکاران در شرایط سخت و استرس زای رقابت های پرفشار شاهد بود و می تواند پیش بینی کننده خوبی برای بالا بردن سطح عملکردی آنها چه در زمینه ورزشی و چه در زمینه اجتماعی و تعامل با محیط پیرامونی خود باشد.

Keywords:

اضطراب رقابتی , اعتماد به نفس , توانمندی ایگو , ورزشکاران