بررسی تاثیر نور طبیعی در فضای داخلی، فضای مسکونی ویلا بر الگوی رفتاری افراد خانواده

در طول تاریخ، مسكن به عنوان محل سكونت نقش مهمي در زندگي جوامع انساني بازي كرده است. دردوران كنوني كه زندگي بشر هر چه بیشتر به سوي مادي گرایي پیش مي رود، سكونت نیز از مفهوم كیفيخود دور شده و به یک سرپناه تقلیل پیدا كرده است، از طرفي با تعبیر معماري به مثابه خانه سازي كیفیتفضاهاي مسكوني نادیده انگاشته شده است . با توجه به اینكه انسانها زمان زیادي را درفضاي مسكوني خودمي گذرانند، كیفیت یک مقوله تعیین كننده در طراحي مجتمع مسكوني مي باشد. فاكتورهاي بسیاري در ارتقاكیفي فضاهاي مسكوني تاثیر گذارند كه یكي از این فاكتورها نور طبیعي است. مسئله مهم در این میان آناست، نور طبیعي تنها یک ضرورت فیزیكي نیست و نقشي فراتر از روشنایي بخشي در معماري دارد . بلكهیكي از عوامل مهم و تعیین كننده بر الگوي رفتاري افراد خانواده و فضا محسوب مي شود. حضور نور طبیعيمي تواند به عنوان یكي از ابزارهاي بسیار كارامد معماري و نقش تعیین كننده در ارتباطات خانوادگي، بهكمک معمار بیاید و عاملي تاثیرگذار در ادراک فضاهاي معماري به شمار آید و از یک طرف به ارتقا كیفيمعماري و به تبع آن مسكن كمک نماید . در این پژوهش پس از آشنایي با مباني معماري، فضاي مسكونيو نور سعي شده است با رویكردي توصیفي تحلیلي، در یک كلیت منطقي و میداني در قالب طرحپرسش نامه به بررسي و تحلیل تاثیر نور در معماري فضاهاي مسكوني پرداخته شود. بر اساس تحلیلپرسشنامه هاي پر شده توسط ساكنین خانه هاي ویلایي پنجاه درصد افراد جهت تابش نور خورشید از جنوبرا ترجیح مي دهند و حس بهتري را دارند و همچنین برخلاف پیش بیني، تمایل به تابش نور طبیعي در سالنو آ شپز خانه به صورت مساوي است این بدان معناست كه آ شپزخانۀ داراي نور طبیعي براي ساكنین یکمنزل ویلایي بسیار حائز اهمیت است. در نهایت تحلیل و نتیجه گیري از پژوهش به جهت ارتقاء كمي وكیفي معماري فضاهاي مسكوني (ویلایي) به واسطه تاثیرات نور مطرح گردد.

Keywords:

نور طبیعی , فضای مسکونی , معماری , جهت تابش