طراحی مجتمع مسکونی کوچک مقیاس در شهر اصفهان با رویکرد ارتقاء ادراکات چند حسی

امروزه، در مسکن و مجتمع های مسکونی در اصفهان توجه مناسبی به ادراکات چندحسی انسان نشده است، لازم است که در طراحیمجتمع های مسکونی مجدداً به خصوصیات و کیفیاتی که به ارتقاء ادراکات چندحسی انسان توجه میکند، اهمیت داده شود. امروزه بهنظر می رسد نادیده گرفتن احساسات انسان و توجه به حس بینایی به عنوان مهمترین حس انسان باعث شده است که ادراک افراد درحد ادراک بینایی کاهش یافته است (فاضلی وهمکاران، 1396). درخانه های تاریخی ایرانی، به خوبی ادراکات چندحسی را می تواندرک کرد، ولی کمبود آن در خانه، مسکن و مجتمع های مسکونی امروزه به خوبی احساس می شود. ساکنین مسکن و مجتمع هایمسکونی در عصر حاضر، احساس عدم رضایت و صمیمیت را دارند که همه این دلایل ناشی از عدم رعایت ادراکات چند حسی انسان ونیاز آنها در مقوله مسکن و مجتمع های مسکونی می باشد. در طراحی مجتمع های مسکونی ضرورت توجه به نیازهای ادراکی انسان درعصر حاضر می باشد، تا بسیاری از مشکلات و نیازهای روحی و روانی برطرف گردد. هدف پژوهش مطالعه کیفیات چند حسی مؤثر درادراک انسان و شناخت ویژگی های فضای کالبدی موثر بر ایجاد ادرکات چند حسی مناسب در طراحی مجتمع مسکونی است. روشپژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی می باشد، که از ابزارهای مشاهده ومصاحبه استفاده خواهد شد. با توجه به جنبه تخصصی پژوهشجامعه آماری اعضای هیات علمی ودانشجویان معماری و شهرسازی در شهر اصفهان می باشد. در همین راستا بررسی اولیه جهتبرر سی نظرات ساکنین مجتمع های مسکونی نیز صورت خواهد گرفت، که در صورت پا سخگویی ونظرات منا سب ساکنین به زمینهمطالعه، از نظریات ساکنین استفاده خواهد شد. نمونه گیری پژوهش به صورت تصادفی ساده می باشد. درنهایت براساس تحلیل تاثیرپذیرترین کیفیات ادراکات چندحسی موثر بررفع نیازهای مسکن مشخص خواهد شد.

Keywords:

ادراکات چندحسی , مجتمع مسکونی کوچک مقیاس , معماری چندحسی , روانشناسی فضای مسکونی