تاثیرگذاری مکتب شهرسازی اصفهان بر ساختار شهرهای اسلامی

پیدایش مکتب اصفهان دردوره صفویه به واسطه امنیت و رونق اقتصادی، بستر مناسبی را برای اعتلای فرهنگ شهرسازی در شرق و دنیای اسلام فراهم آورد. این رخ داد باعث ایجاد سبکی متعالی از هنر ایرانی اسلامی به خصوص شهرسازی نسبت به دیگر دوره ها در ایران شد که تاثیر آن در شکل گیری کالبد شهرهای اسلامی و بیانگر وجود روح مشترک در نحوی تاثیر گذاری بر آنها است. در این مقاله سعی شده با تکیه بر روش توصیفی- تحلیلی و از شیوه های تحقیق مرور متون، منابع و اسناد به تاثیر مکتب اصفهان بر شهرهای اسلامی پرداخت. هدف این پژوهش تحلیل آموزه های نظام شهرسازی مکتب اصفهان و تأثیر آن در شکل گیری کالبدی بافت شهرهای اسلامی است. پژوهش نشان میدهد، ویژگی های کالبدی این مکتب که از چیدمان مناسب عناصر به اختصار یک محور جدید و وسیع شهری. میدانی وسیع و گسترده که در اطراف آن گرمابه، مدرسه، خانقاه، مسجد، آب انبار و بازارچه و امثال آن دانست، در شکل گیری و نحوه استقرار شهرهای اسلامی در مکتب اصفهان متبلور است. بنابراین نتیجه گیری می شود فضای کالبدی بیش تر شهرهای اسلامی متاثر از ویژگیهای سرزمینی و جغرافیایی آن است. که از باورهای دینی جامعه و با تأسی از فرآیند تاریخی و طبیعی شهر و در راستای تلفیق نوآورانه برای قابلیتهای خود در پاسخگوی توأمان نیازهای کالبدی، روانی و معنوی جامعه اسلامی در ادوار گوناگون است که این ویژگی ها در مکتب شهر سازی اصفهان هویدا است.

Keywords:

مکتب معماری و شهرسازی اصفهان , شهرهای اسلامی