تعامل طبیعت و معماری؛ بهرهوری از طبیعت به مثابه یک نیروی فناورانه در طراحی معماری

بشر از فنّاوری در جهت انتقام و ویران کردن طبیعت ا ستفاده کرده ا ست، به گونه ای که هماکنون موجبات انهدام محیطی، فقدان تنوع زیستی، آلودگی فراگیر و اقلیم جهانی تغییریافته را فراهم اورده است. این کوتاهی در برخورد با طبیعت، باید به دلایل بسیاری متوقف شــود. بااین حال، به غلط فنّاوری مقصــر این پیامد دانســته میشــود؛ درصــورتی که فنّاوری صــرفاً یک وســیله اســت. طبیعت، منابعی تمام نشــدنی از فناوری را که از طریق اندامها، دســتگاه ها و فرآیندهایی که ســایر موجودات زنده انجام میدهند تا به تکامل برســند، به نمایش میگذارد. بنابراین با توجه به این مو ضوع سوالی که مطرح ا ست اینکه چگونه میتوان از طبیعت و مولفه های طبیعی به عنوان نیرویی فناورانه در طراحی معماری بهره برد؟ بدین منظور با روش تو صیفی –تحلیلی و با ا ستفاده از مطالعات کتابخانه ای به مروری بر ادبیات مو ضوع در کتب و مقالات پرداخته شده ا ست و سعی در ا ستخراج و تحلیل یافته ها در زمینه ی معماری مافوق طبیعی شده ا ست، با ادغام علوم دیگر مانند بیو شیمی، زیست شنا سی و... در معماری، این عر صه وارد مرحله ای جدیدی شده ا ست که با عنوان »معماری مافوق طبیعی« شناحته می شود. در حقیقت معماری مافوق طبیعی به دنبال بهره بردن از فناوری برای ر سیدن به نتیجه ای طبیعی است، در این راستا، تمام جنبه ها و مولفه های طبیعی از ژئوسفر تا اتمسفر و از دنیای میکروبها گرفته تا دنیای ذهن و افکار و زبان انسانها را مورد بررسی قرار داده و بر این مبنا در پی یافتن راهحلی جهت رفع مسائل و مشکلات موجود است.

Keywords:

فناوری , طبیعت , معماری مافوق طبیعی , طراحی معماری , تعامل معماری و طبیعت