مقایسه اثرات تمرینات مقاومتی کل بدن و ثبات مرکزی بر تغییرات کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز در دختران چاق

سابقه و هدف: کاربردی‌ترین نشانه‌های سرمی آسیب عضلانی، کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز هستند که ممکن است بعد از فعالیت بدنی شدید تغییر یابند. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات یک دوره تمرینی تمرینات مقاومتی کل بدن و ثبات مرکزی بر کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز سرم در دختران چاق بود. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر به روش نیمه‌تجربی انجام شد. آزمودنی‌های این پژوهش، شامل 40 نفر از دختران چاق 25-20 سال بودند که به‌عنوان نمونه تحقیق به‌صورت تصادفی انتخاب شدند و در چهار گروه: تمرین تمرینات مقاومتی کل بدن، تمرین ثبات مرکزی، تمرین ترکیبی و کنترل قرار گرفتند. پروتکل تمرینی به‌مدت 8 هفته انجام شد. نمونه خون آزمودنی‌ها، در دو مرحله قبل و پس از دوره تمرینی اخذ شد و متغیرها مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات به‌دست‌آمده با استفاده از آزمون کلوموگروف - اسمیرونوف، لون و تحلیل واریانس یک‌سویه بررسی شدند. با آزمون تعقیبی بونفرونی هم معنی‌داری نتایج مورد بررسی و تأیید نهایی قرار گرفت. نتایج: میزان کراتین کیناز (0/002 =P) و لاکتات دهیدروژناز (0/001 =P) در هر سه گروه پس از دوره تمرینی نسبت به قبل از تمرین کاهش داشته است که این تغییر نسبت به گروه کنترل معنی‌دار گزارش شد. اما بین روش‌های مختلف تمرینی تفاوت معنی‌دار مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: اجرای هر سه روش تمرینی مقاومتی کل بدن، ثبات مرکزی و ترکیب این دو روش با هم، موجب ایجاد آسیب، التهاب و کوفتگی عضلانی شد اما به‌تدریج اصل سازگاری تمرین، تولید آنزیم‌های کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز را تعدیل ساخت. هر سه روش می‌توانند به‌عنوان روش‌های افزایش قدرت عضلانی توصیه شوند.

Keywords:

TRX , Central stability exercises , Creatine kinase , Lactate dehydrogenase , تمرینات مقاومتی کل بدن , تمرین ثبات مرکزی , کراتین کیناز , لاکتات دهیدروژناز