محدودیت های مدیریت خشکسالی در سیستم های پیچیده ی طبیعی - انسانی

شواهد نشان می دهد که ریسک خشکسالی به دلیل تغییرات اقلیمی در حال افزایش است. ارز یا بی پاسخ سیاست های مورد بررسی در برگیرنده ی موارد متعددی نظیر درک معاملات پیچیده اقتصادی، بازخوردهای هیدرولوژ یک ی و اجتماعی و شناخت نحوه ترکیب مداخلات به صورت مکمل یا متضاد و ... می باشد. این مقاله به بررسی پتانسیل موجود در مدل های سیستم کوپل شده ی طبیعی - انسانی برای پاسخگویی به این سوالات می-پردازد. به منظور ارزیابی تاثیر انواع مداخلات و سیاست های خشکسالی برای صرفه جویی یا تخصیص مجدد آب در خشکسالی یکساله شبیهسازی شده، از یک مدل دقیق در حوضه ی رودخانه ی Willamette استفاده می گردد که تغییرات اقلیمی نیز در آن لحاظ گردیده است. سال خشکسالی با جریان های فصلی اندک شناخته می شود که پاسخگویی به نیازهای آبی را غیرممکن می سازد. به ترتیب سیاست های حفاظتی آب در بخش مخزن، کشاورزی و شهری دارای بیشترین تاثیر در صرفه جویی در مصرف آب هستند. نتایج نشان می دهد که در حالی که این سیاست ها در صرفه جویی در مصرف آب موثر هستند؛ توانایی محدودی در کاهش کمبودها دارند ز یرا زمان و مکان این پاسخ های حفاظتی با زمان و مکان کمبودها مطابقت ندارد.

Keywords:

مدیریت خشکسالی , سیاست های حفاظتی , مدل سیستم طبیعی ـ انسانی , شبیه سازی خشکسالی , سیاست های ترکیبی