اثربخشی شناخت درمانی با تکیه بر فراخوانی افکار و مفروضه ها بر کاهش تحریف های شناختی دانشجویان دختر

هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی شناخت درمانی با تکیه بر فراخوانی افکار و مفروضه ها بر کاهش تحریف های شناختی دانشجویان دختر بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل نابرابر است، جامعه ی آماری مورد مطالعه شامل کلیه دانشجویان دختر در تمامی مقاطع دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، در سال تحصیلی ۹۳-۹۴ به تعداد ۱۶۳۶ نفر بود. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری غیر تصادفی داوطلبانه استفاده شد. بدین صورت که از بین کسانی که به صورت داطلبانه پرسشنامه پر کردند، ۳۰ نفر که بیشترین نمره را در تحریف شناختی نشان داده بودند، انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. شناخت درمانی مبتنی بر فراخوانی افکار و مفروضه ها به صورت گروهی در ۹ جلسه و هر جلسه به مدت ۱ ساعت و نیم برای گروه آزمایش ارائه شد و گروه کنترل هیچ گونه درمانی دریافت نکردد. ابزار اندازه گیری داده ها، پرسشنامه ی تحریف های شناختی (آلبرت الیس،) بود. تحلیل کواریانس نتایج نشان داد که مداخله موثر بوده و منجر به بهبود تحریف شناختی گروه آزمایش گردیده است(p

Keywords:

تحریف های شناختی , دانشجویان , درمان شناختی , فراخوانی افکار و مفروضه ها