التداخل اللغوی الاسلوبی بین الامثال العامیه الاهوازیه والامثال الفارسیه

  ضرب­ المثل، نوعی ادبی و گونه­ای ریشه­دار به شمار می­آید و جایگاه گسترده­ای میان ادبیات­های جهانی را شامل می­شود، چون که در گذر زمان­ها و دوران­ها، شناسنامه گویای ملت­ها بوده است به نحوی که بواسطه ایجاز زبانی و با تکیه بر گوناگونی و تنوع سبک­های زبانی و به خاطر بیان معنا، رخدادها و آداب و رسوم ملت­ها را نمایان­گر می­کند. بنابراین، پژوهش حاضر، به پیرو این مقوله و با تکیه بر سبک­شناسی و بر پایه مکتب آمریکایی و بر طبق دیدگاه رنه ولک بر باور عدم تاثیرپذیری و تاثیرگذاری و به حسب غوطه­ورشدن در سبک­های زبانی برای بررسی مشابهت ادبی میان ادبیات­ها، سبک­های گزیده­ای از ضرب­المثل­های عرب­های خوزستان و فارسی را مورد تطبیق قرار داده است و بدین منظور پژوهش نامبرده برای پرداختن به سبک­های زبانی ضرب­المثل­های عامیانه عرب­های خوزستان و فارسی و تبیین مشابهت آنها، سبک­های زبانی را به عنوان  شیوه­ای مطالعاتی درنظر می­گیرد به گونه­ای که بر آن است تا مشابهت سبکی و معنایی این دو ضرب­المثل را تبیین نماید و افزون بر آن دلایل تغییرات و تحولات زبانی؛ مانند تحول­آوایی و واژگانی  ضرب­المثل­های عرب­های خوزستان و تاثیرپذیری آنها از زبان فارسی را شرح دهد. مقاله حاضر به این نتیجه رسید که مشابهت سبکی و معنایی در سطح واژگانی، دستوری و بلاغی میان اغلب ضرب­المثل­های نامبرده وجود دارد چونکه عرب­های خوزستان و دیگر اقوام فارسی در یک اقلیم جغرافیایی ساکن بوده و اخذ ضرب­المثل و تغییر دادن جزئی از سبک زبانی آن دور از انتظار نیست در حالی­که مشابهت میان زبان­ها و ادبیات­ها بنابر سطح واژگانی و معنایی و دستوری ترکیبی پیوسته و امتداد دارد به طوری­که زبان­ها برای ساخت و ایجاد معنای جدید به منظور خلق ابداع و نوآوری در اثر ادبی در شیوه بیان و انتخاب واژه و ترکیب تفاوت دارند. این درحالی است که تغییرات زبانی موجود در ضرب­المثل عرب­های خوزستان به قوانین زبانی مانند قانون­های ابدال، تصادف، واژه­گزینی، سهولت آوایی زبان و ناتوانی اندامی دستگاه آوایی در هنگام نطق بازمی­گردد؛ به طوری­که لهجه و شرایط نطق آنها را تحمیل نمودند. بنابراین با تکیه بر این علل و ادله مشابهت واژگانی و دستوری ترکیبی میان این ضرب­المثل­ها وجود دارد، حال آنکه ضرب­المثل­های عرب­های خوزستان از زبان فارسی تاثیرپذیری آوایی و واژگانی ندارند.  

Keywords:

ادبیاات تطبیقی , مشابهت زبانی- سبکی , مکتب آمریکایی , ضرب­المثل عرب­های خوزستان , ضرب ­المثل فارسی