ماخذیابی و مقایسه دو روایت منظوم طغرایی و مولوی از داستان شکار شیر و گرگ و روباه
Publish place: Comparative literature، Vol: 8، Issue: 31
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 330
This Paper With 35 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCCL-8-31_007
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1400
Abstract:
پژوهش حاضر ضمن تحلیل و بررسی مآخذ داستان «رفتن گرگ و روباه در خدمت شیر به شکار» به بازگویی دو روایت منظوم عربی و فارسی طغرایی و مولوی از این داستان میپردازد؛. سپس با نگاهی ساختارشناسانه، عناصر داستانی چون شخصیت، پیرنگ، زاویه دید، لحن و... در هر دو روایت تشریح و مشخص میشود کدامیک از دو روایت به مآخذ اصلی داستان نزدیکتر است. مهمترین نتیجه این بررسی که براساس شیوه قیاسی تطبیقی به انجام رسیده، آن است که مولوی با افزودن عناصر داستان و شگردهای داستانپردازی، به تقلید صرف بسنده نکرده، بلکه به خلق حکایتی زیباتر و جذابتر از روایت مآخذ اصلی پرداخته است. طغرایی نیز در ضمن داستان خود که پند و اندرز است، با استفاده از وجه تمثیل و برای تاکید سخن پندآموز خود، به این حکایت اشاره میکند.
Keywords:
Authors
مریم کلانتری
دانشجوی دکتری زبان وادبیات عربی، دانشگاه اصفهان، ایران
سیدمحمدرضا ابن الرسول
استاد گروه زبان وادبیات عربی، دانشگاه اصفهان، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :