اشتغال دانشجویان: رابطه بین شبکه روابط اجتماعی و وضعیت شغلی

مقاله حاضر به بررسی رابطه بین شبکه روابط اجتماعی و وضعیت شغلی در میان دانشجویان دانشگاههای تهران میپردازد. شبکه روابط اجتماعی به عنوان یکی از مبینهای دسترسی به فرصتهای اجتماعی و از جمله فرصتهای شغلی در نظریات بسیاری مطرح گردیده است. از این جهت بررسی آن در میان جمعیتی که میزان بیکاری آن بنا به گفته صاحبنظران بیش از سایر گروههای تحصیلی است واجد اهمیت و ضرورت میگردد. وضعیت شغلی با ابعاد فرصتهای ایجاد شده برای دستیابی به مشاغل متناسب با تحصیلات و تخصصی و امکان موفقیت در آن یکی از سازههایی است که تغییرات آن توسط نظریهپردازان شبکههای روابط اجتماعی مثل لین، بارت و بهطور خاص و برای این تحقیق گرانوویتر و ولمن مورد بررسی نظری قرار گرفته است و بدین جهت در این مقاله مبنا و چارچوب نظری تحقیق را تشکیل میدهد. روش پژوهش در این مطالعه پیمایش و اطلاعات از طریق پرسشنامه از میان دانشجویان دانشگاههای تهران، تربیت مدرس و شهید بهشتی جمعآوری شده است. با روش نمونهگیری سهمیهای و حجم نمونهای با تعداد ۲۱۰ نفر، متغیرهای این پژوهش مورد سنجش قرار گرفتهاند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بهطور کلی شبکه روابط اجتماعی با وضعیت شغلی دانشجویان دارای رابطهای مثبت است و در این میان نقش تعاملات اجتماعی بیش از ساختار، حمایتها و روابط رسمی و غیر رسمی میباشد.

Keywords:

روابط اجتماعی , وضعیت شغلی , فرصتهای شغلی , موفقیت شغلی , دستیابی به شغل