همگرایی قومی-مذهبی مرزنشینان و نقش آن در امنیت پایدار مرز ایران و پاکستان

با توجه به مسائل و مشکلات موجود در مرزها و بروز ناامنی و تهدیدات امنیتی انتظامی مسئله اصلی این پژوهش مبتنی بر نقش همگرایی قومی -مذهبی مرزنشینان در امنیت پایدار مرز سراوان میباشد. این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازنظر ماهیت و روش توصیفی و پیمایشی است. جامعه آماری این تحقیق فرماندهان و سران طوایف، نخبگان و افراد صاحب نفوذ بوده است. جامعه آماری پژوهش،۶۵ نفر که بهصورت هدفمند (انتخابی) میباشد. روش گردآوری اطلاعات میدانی و ابزار آن پرسشنامه و مصاحبه است. قلمرو زمانی تحقیق سال ۱۳۹۳-۱۳۸۸ و قلمرو مکانی آن مرز مشترک ایران و پاکستان در محدوده هنگ مرزی شهرستان سراوان بوده است. برای تعیین روایی ابزار تحقیق ازنظر اساتید و بهمنظور بررسی میزان پایایی، از آزمون آلفای کرونباخ استفادهشده است. جهت بررسی فرضیات تحقیق نیز از آزمونهای آماری تی استیو دنت، همبستگی پیرسون و آزمون فریدمن استفادهشده است. نتایج تحقیق نشان داد هر چهار فرضیه مطرحشده در این پژوهش مورد تائید قرار گرفتند؛ یعنی بین همگرایی سیاسی، فرهنگی و ارزشی اقوام و مذاهب مرزنشین و امنیت پایدار مرز رابطه معنیداری وجود دارد.

Keywords:

همگرایی , قومیت , مرزنشین , امنیت پایدار , مرز ایران و پاکستان