طراحی قرارداد انگیزشی بهینه در شرایط عدم تقارن اطلاعاتی برای سرمایهگذاری خطرپذیر با تاکید بر ابهامگریزی دوطرف

یکی از مسائل مهم در تقابل میان سرمایهگذار خطرپذیر و کارآفرین، چالشهای ناشی از عدمتقارن اطلاعاتی و ناهمسویی منافع میان آنهاست. از این رو هدف اصلی این پژوهش طراحی قراردادی است که علاوه بر کاهش تضاد منافع موجود بین دو طرف، بتواند انگیزشی متقابل برای هریک از آنها ایجاد کند. در برخی کشورها همچون ایران، دوطرف سرمایهگذاری با تصمیمگیری در شرایط ابهام مواجه هستند. در این مطالعه ضمن ارائهی مدلهای متفاوت برای اندازهگیری ابهامگریزی و اثر سرمایهگذاری فعال، الگوی ریاضی بهینه برای بیشینهسازی سود سرمایهگذار خطرپذیر و کارآفرین پیشنهاد و در نهایت با به کارگیری روش کاروش - کوهن - تاکر مقادیر بهینهی متغیرها تعیین شده است. نتایج نشان میدهد سطح تلاش کارآفرین مستقیما بر درآمد نهایی طرح اثرگذار بوده است. همچنین، افزایش سطح توانایی کارآفرین، تلاش او را افزایش و در نهایت سود حاصل از قرارداد انگیزشی را نیز برای سرمایهگذار خطرپذیر افزایش میدهد.

Keywords:

سرمایهگذاری خطرپذیر , اطلاعات نامتقارن , ابهام , قرارداد انگیزشی , سرمایهگذاری فعال