بررسی و تحلیل جذب گردشگر با تاکید بر روانشناسی محیطی (نمونه موردی: حرم مقدس شاه چراغ)

گردشگری، به خصوص گردشگری مذهبی یکی از رایج ترین اشکال گردشگری در سراسر جهان است. اماکن مذهبی ومقدسه هر ساله تعداد زیادی از گردشگران را به سوی خود جذب می کنند. گردشگر ابزاری برای ارائه ارزش های فرهنگی،مذهبی و انسانی به جامعه بشریت است. هدف از انجام این پژوهش بررسی و تحلیل جذب گردشگر با تاکید بر روانشناسی محیطیو با نمونه موردی حرم مطهر شاهچراغ (ع) می باشد. این پژوهش با روش تحقیق توصیفی – تحلیلی بوده و جمع آوری اطلاعاتآن با استفاده از روش اسنادی و کتابخانه ای و همچنین میدانی می باشد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش با توجه به جمعیتآماری نمونه موردی، استفاده از پرسشنامه های کمی بوده و با کمک نرم افزار (Excel) به تجزیه و تحلیل داده ها پرداخته شده است. نتایج حاصل از این پژوهش آن است که عوامل کیفیتی نظیر: آیینه کاری، حوض آب وسط صحن حرم، آرامش حاکم درمحیط حرم و تفاوت های فرهنگی افراد بومی منطقه، باعث جذب گر دشگر در این مکان مقدس شده است و به نوعی حس تعلقبه مکان را در فرد ایجاد می کند. همچنین حس تعلق خاطر زنان به فضای معنوی نسبت به مردان با توجه به آمار حاصل شدهدر این مکان مقدس بیشتر به نظر می رسد.

Keywords:

گردشگر , گردشگر مذهبی , روانشناسی محیط , شاهچراغ (ع) , حس تعلق به مکان