بررسی رابطه سبکهای شوخ طبعی با بهزیستی روانشناختی در بین دانش آموزان دبیرستان مشگین شهر

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه شوخ طبعی با بهزیستی روانشناختی دانش آموزان اجرا شده است روش تحقیق در پژوهش حاضر همبستگی و از نوع پیشبین و به شیوه ی پیمایشی میباشد لذا جامعه آماری تمامی دانش آموزان مقطع دبیرستان در رشته های مختلف میباشد که از بین آنها ۱۰۰ به عنوان نمونه آماری به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزارگردآوری اطلاعات در این تحقیق پرسشنامه بهزیستی روانشناختی (ریف، (۱۹۹۸ و پرسشنامه سبکهای شوخ طبعی (مارتین و همکاران، (۲۰۰۳ میباشد که روایی و پایایی آن طی تحقیقات مختلف و نظر اساتید تایید گردیده است و برای آزمون فرضیات از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحت نرم افزاز spss ۲۱ استفاده شده است یافته های به دست آمده نشان داد که بین سبکهای شوخ طبعی خود ارزنده سازانه با تسلط محیطی، رشد فردی و ارتباط مثبت با دیگران رابطه مثبت معناداری وجود دارد، و رابطه شوخ طبعی خود تحقیرگرانه با خودمختاری و هدف در زندگی منفی معنادار میباشد و همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد شوخ طبعی خود ارزنده سازانه میتواند خرده مقیاس ارتباط مثبت با دیگران، و شوخ طبعی خود تحقیرگرانه میتواند خرده مقیاس هدف در زندگی را پیش بینی کند و هیچ کدام از مولفه های شوخ طبعی قادر به پیشبینی خود معنا دار مولفه ی پیش بینی پذیری بهزیستی روانشناختی نمیباشند.

Keywords:

بهزیستی روانشناختی , سبکهای شوخ طبعی , دانش آموزان