تاثیر روش تدریس مشارکتی بر افزایش عزت نفس و منبع کنترل درونی فراگیران پایه هفتم

پژوهش حاضر باهدف بررسی تاثیر روش تدریس مشارکتی برافزایش عزت نفس و درونی شدن منبع کنترل دانش آموزان انجام شد. روش مورداستفاده در پژوهش حاضر از نوع شبه تجربی و طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان دختر پایه هفتم شهرستان فراهان در سال تحصیلی ۱۳۹۷-۹۸ بودند که از این میان ۳۰ دانش آموز به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. آموزش بارویش تدریس مشارکتی به شکل جیگساو به مدت ۱۰ جلسه برای گروه آزمایش اجرا شد. جهت جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت و منبع کنترل استریکلند استفاده گردید. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره و کوواریانس چندمتغیره مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان داد که تدریس به روش مشارکتی موجب افزایش عزت نفس شده که سطح معناداری ۰/۰۰۱ برای آن به دست آمده است و همچنین موجب درونی شدن منبع کنترل دانش آموزان میشود؛ که سطح معناداری آن نیز در این تحقیق۰/۰۰۱ هست. لذا روش تدریس مشارکتی برافزایش عزت نفس و درونی شدن منبع کنترل دانش آموزان تاثیر معنادار داشته است. با توجه به اینکه تدریس به روش مشارکتی به دلیل فعال کردن تمامی افراد در حین فرآیند یادگیری و همچنین محول کردن مسئولیت به تک تک آنها برحسب توانایی موجب افزایش عزت نفس شده و همچنین دربی بالا رفتن عزت نفس، به نحوی موجب درونی شدن منبع کنترل دانش آموزان میشود. لذا، به نظر میرسد جهت رشد عزت نفس و درونی شدن منبع کنترل دانش آموزان روشهای تدریس مشارکتی میبایست بیشتر مورد توجه معلمان قرار گیرند

Keywords:

روش تدریس مشارکتی , عزت نفس , منبع کنترل , روش مشارکتی جیگ ساو.