استحصال رواناب های آلوده شهری به منظور استفاده در فضای سبز شهری

امروزه مدیریت کارآمد در رابطه با آب های نامتعارف یکی از چالش های پیش روی نهادهای مسئول و مدیران منابع آب است. تامین بخشی از نیازهای آبی شهری بالاخص فضای سبز شهری را می توان به استحصال و بازگردانی رواناب های شهری اختصاص داد که به عنوان یکی از روش های کاربردی مورد استفاده قرار می گیرد. اما آلودگی هایی که توسط رواناب های شهری حمل می شوند یکی از مهم ترین موانع استفاده از این آب ها است. فلزات سنگین و مواد معلق از مهم ترین مواد آلوده کننده رواناب ها هستند که بازیافت آب را حتی در حوضه کشت غیرممکن می کنند. مدیران برای استفاده مجدد از رواناب ها همواره با چالش آلودگی مواجه هستند، بنابراین در حوضه های شهری بایستی تمهیداتی ویژه اندیشیده شود تا بتوان از رواناب های موجود در شهر استفاده بهینه گردد. بسیاری از آلودگی های رواناب جذب مواد معلق شده و امکان احیا رواناب شهری در مناطق با کاربری شهری وجود دارد که این امر با شستشوی اولیه و تعبیه فیلترهای مناسب تحقق می یابد. در این تحقیق ایده استفاده از سیستم تصفیه چند مرحله ای به منظور بازگردانی آب های نامتعارف مناطق شهری برای استفاده در فضاهای سبزشهری مطرح شده که متشکل از شستشوی اولیه، فیلتراسیون و گیاه پالایی است. با توجه به عملکرد قابل قبول هر مرحله به صورت مجزا در آزمایش های پیشین، سیستم پیشنهادی می تواند به بازیافت رواناب های شهری کمک بسزایی کند.

Keywords:

رواناب آلوده , بازیافت آب , تصفیه , گیاه پالایی