ارزیابی استفاده از بیو اندیکاتورها در گیاهان آبزی جهت تعیین کیفیت و پالایش اکوسیستم های آبی

یکی از مشکلات اساسی قرن اخیر آلودگی و نابودی اکوسیستم های آبی به دلیل ورود بی رویه انواع فاضلاب های تصفیه نشده ناشی از فعالیت های انسان به این محیط ها، می باشد، که حیات این اکوسیستم ها و موجودات آن را به شدت تهدید می کنند. استفاده از گیاهان آبزی به عنوان بیو اندیکاتور ابزار بی بدلیلی را برای تحقیقات اکولوژیکی، حفاظت و پالایش اکوسیستم های آبی فراهم کرده است. امروزه، مطالعه در هر دو محیط آزمایشگاه و طبیعت آگاهی و اطلاعات زیادی را در زمینه توانایی گیاهان آبزی به عنوان شاخص های کیفیت محیط فراهم نموده است. تغییرات فعالیت های فتوسنتزی، متابولیت های ثانویه، پروتین های ناشی از شوک گرمایی، آنزیم های ضد مواد سمی در شاخص های زیستی (در محیط های با آلودگی عناصر سنگین، ترکیبات آلی، گرمایی، شوری و ...) بررسی شده است. نتایج حاصل از این بررسی ها نشان داده که گیاهان آبزی شاخص های بسیار مناسب برای تعیین شرایط محیط خود می باشند. در بین این گیاهان بعضی برای تعیین آلودگی های گوناگون مناسب هستند و برخی فقط جهت تعیین یک نوع آلودگی مناسب می باشند. در این تحقیق قابلیت گیاهان آبزی مختلف برای شناسایی و بررسی انواع آلودگی های اکوسیستم های آبی و معرفی شاخص های مناسب برای استفاده در پالایش محیط مورد شناسایی و بررسی قرار گرفته است.

Keywords:

گیاهان آبزی , بیواندیکاتور , آلودگی , حفاظت اکوسیستم های آبی