هزینه نهایی اجتماعی و رفاه ازدست رفته ناشی از اضافه وزن و چاقی در ایران

 این پژوهش با هدف بررسی اثر میزان اضافه وزن و چاقی بر هزینههای شخصی پزشکی و رفاه ازدست‏ رفته ناشی از آن در ایران انجام می‏ شود و میزان بودجه تحمیلی به بخش عمومی (هزینه نهایی اجتماعی) را اندازهگیری میکند. برای برآورد الگوی اقتصادسنجی عوامل موثر بر هزینه پزشکی شخصی، از دادههای پرسشنامهای استفاده میشود. سپس هزینههای اجتماعی (شخصی و عمومی)، و رفاه ازدسترفته ناشی از اضافه وزن محاسبه میشود. دادهها از ۵ استان تهران، اصفهان، فارس، همدان، و گیلان از تعداد ۱۲۵۰ فرد برای سال ۱۳۹۸ جمعآوری گردید. نتایج نشان میدهد که متغیرهای سن، تحصیلات، و فقر اثر مثبتی بر هزینههای شخصی پزشکی دارند که در این میان، شاخص فقر اثر معناداری ندارد. همچنین، داشتن سابقه بیماری، اثری مثبت و معنادار بر هزینههای شخصی پزشکی دارد. برآورد هزینه اضافی ناشی از وجود اضافه وزن و رفاه ازدسترفته ناشی از آن، نشان از افزایش فزاینده مقدار اسمی و افزایش نوساندار مقدار حقیقی آن در سالهای مورد مطالعه دارد؛ به‏ طوری که افزایش ۱ واحدی شاخص توده بدنی، هزینههای عمومی پزشکی را ۲.۳۱ درصد افزایش میدهد. بنابراین، با ارائه راهکارهایی در سه زیربخش «بهداشت» (برای مثال، ترویج فرهنگ تغذیه سالم)، «درمان» (برای مثال ارائه شیوههای مناسب و ارزان‏تر درمانی و پیشگیری)، و «آموزش» میتوانیم علاوه بر جلوگیری از شیوع چاقی و اضافه وزن، روند افزایش وزن را کندتر کنیم.

Keywords:

Overweight , Obesity , Public and Social Expenditure , DeadWeight Loss , Iran. , اضافه وزن , چاقی , هزینههای عمومی و اجتماعی , رفاه ازدسترفته , ایران.