هم اکنون همگی پستمدرنیست هستیم! فلسفه آفریقا و دستورکار پستمدرن

این مقاله تلاشی است در جهت فهم دقیق کاربرد مفهوم پستمدرنیسم در فلسفه آفریقا، و به تحلیل مشکلات پسااستعماری آفریقا میپردازد. ضرورت پرداختن به این مسئله پیامد افزایش حجم ادبیات مربوط به تفسیر پستمدرنیسم در مطالعات آفریقاست. کسانی که من آنها را «خردهگیر» مینامم درباره مفهوم پستمدرنیسم در قارهای که با مشکلات مدرنیته دست و پنجه نرم میکند ابهاماتی دارند. از این رو آفریقا نمیتواند پیش از مدرن شدن، پستمدرن شود. به زعم «مدافعان» ضرورت مطرح ساختن نظریه پستمدرن در آفریقا، پستمدرنیسم راه گریزی از بنبست بومیگرایی عقلانی فراهم میکند؛ این بومیگرایی مانع از آن شد که آفریقا از فضای باز فکری جهان بهرهمند شود. این مقاله استدلال میکند که منشا این تفاسیر چیزی است که من آن را توقعات از کمینههای پستمدرن میخوانم. به نظرم امتیاز این راهبرد آن است که به فلاسفه آفریقا فرصت میدهد در ورای انتقاد صرف از اروپامحوری، با مسئله دوبعدی هویت آفریقا و تحول آفریقا مواجه گردند.

Keywords:

پستمدرن , روشنفکری , فرهنگ آفریقا , توسعه فرهنگی , اروپاگرایی