بررسی تطبیقی حمایت عاطفی از بزه دیدگان سایبری در حقوق ایران و اسناد بین المللی

بزهکاران سایبری با استفاده از امکانات نامحدود ودر برخی موارد حتی رایگان، قادر خواهند بود در سرتاسر جهان با فشار دادن کلیدی فضای سایبر را به مخاطره بکشانند. نتایج وحشتناک بر سیستم های رایانه ای و مخابراتی که در قالب جرایمی از قبیل تروریسم سایبری، جاسوسی رایانه ای، سرقت داده ها، تخریب برنامه و داده های رایانه ای ارتکاب می یابد. منجر به صدمات شدید روانی و در برخی موارد جسمانی در افراد جامعه می گردد. حمایت عاطفی نیاز فراموش شده بزه دیدگان فضای مجازی است که تقریبا در تمامی کشورها یک چالش نوین محسوب می شود. در این نوشتار سعی بر ان است که مساله حمایت عاطفی از بزه دیدگان مجازی در دو سطح حقوق ایران و اسناد بین المللی مورد بررسی قرار داده و پیشنهاداتی به منظور رفع کاستی های موجود در جهت تامین نیازهای آنان ارائه گردد. در پی تحقیقات کتابخانه ای و بررسی قوانین موجود در حقوق ایران و اسناد بین المللی چنین نتیجه شد که برای حمایت عاطفی از بزه دیدگان سایبری در حقوق ایران و بسیاری از نظام های حقوقی جهان قواعد و مواد قانونی مشخص و معلومی تصویب و ایجاد نشده است. با توجه به اهمیت موضوع، نظام های حقوقی جهان و سازمان های بین المللی از جمله سازمان ملل متحد و شورای اروپا می بایستی توجه خاصی به این گونه از بزه دیدگان و نیازهای آنان داشته باشند و با تصویب قطعنامه های دارای قدرت ضمانت اجرای قوی، نسبت به حمایت از این گونه از بزه دیدگان چه در سطح حقوق داخلی کشورها و هم در سطح بین الملل اقدام نمایند.

Keywords:

حمایت عاطفی , آسیب های روانی , جبران خسارت , بزه دیدگاه سایبری , حقوق ایران , اسناد بین المللی