عیوب جسمی زنان وتاثیر آن بر فسخ نکاح

از منظر فقه و قانون مدنی، یکی از دلایل طلاق وجود اختلالات جنسی بین زوجین است و از آنجا که اصل و اساس ازدواج بر اساس آشتی و حمایت از حقوق زوجین است، بنابراین وجود عیوب جنسی برای این منظور ناسازگار است. اساس چنین دیدگاهی روایات بسیاری است که هرگونه آسیب به زوجین را انکار کرده است. از نظر فقهای اسلامی، یکی از عوامل جواز فسخ نکاح، وجود برخی از نقایص در زن یا مرد است. فسخ نکاح یک عمل حقوقی یکجانبه است که به موجب آن یکی از طرفین داوطلبانه وجود قانونی عقد ازدواج را فسخ می کند. قانون مدنی، به گفته فقهای مشهور، در صورت وجود نقوص قرن، عفل، رتق، افضا و خنثی در یک زن ، به یک مرد و حق فسخ نکاح داده است. امروزه برخی از این بیماری ها قابل درمان هستند و با توجه به فلسفه و اصول طلاق ، به دلیل این نقص ها دلیلی برای آن وجود ندارد، اما با وجود پیشرفت در علم پزشکی، هر روز شاهد بیماری های مسری و خطرناک تری هستیم و مهم ترین فلسفه فسخ نکاح قانونی به دلیل بیماری جلوگیری از آسیب و خجالت است، که طبق قوانین فقهی طبق قواعد فقهی «لاضرر» و «لاحرج»، هیچ ضرری برای کسی نیست. با استفاده از این اصول می توان گفت که قانونگذار فقط بیماری هایی را که موجب فسخ نکاح شده است در قالبتمثیل ذکر کرده و همچنین به وجود نقایص مجاز منجر به فسخ نکاح اعتقاد داشته است

Keywords:

عیوب جسمی زنان , نکاح , فسخ نکاح