خوش بینی سازمانی: نقش مولفه های سرمایه روان شناختی و میانجی گری جو روان شناختی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش مولفه های سرمایه روان شناختی در خوش بینی سازمانی با توجه به نقش میانجی جو روان شناختی در میان استادان دانشگاه فرهنگیان استان خراسان جنوبی می باشد. روش تحقیق توصیفی – همبستگی و از حیث هدف کاربردی است. جامعه آماری شامل کلیه استادان دانشگاه فرهنگیان استان خراسان جنوبی بود(۱۱۴ نفر) که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۹۲ نفر به عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه سرمایه روانشناختی(لوتانز و همکاران، ( ۲۰۰۷ ؛ پرسشنامه جو روانشناختی کویز و دکوتیز (۱۹۹۱) و پرسشنامه خوشبینی سازمانی اسمیت و همکاران((۲۰۱۳ استفاده شد. در این پژوهش برای آزمون سوال ها از آزمون های همبستگی و مدل معادلات ساختاری استفاده شده و داده ها از طریق نرم افزار PLS مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشان داد که خوش بینی به طور مستقیم و غیر مستقیم بر خوش بینی سازمانی تاثیرگذار است و جو روان شناختی به عنوان یک متغیر میانجی در رابطه بین خودکارآمدی، امید، تاب آوری و خوش بینی با خوش بینی سازمانی نسبتا تاثیرگذار میباشد . با توجه به یافته های پژوهش، میتوان گفت که مولفه های سرمایه روان شناختی و جو روانشناختی قابلیت پیش بینی خوشبینی سازمانی استادان را دارد و با بهبود سرمایه روان شناختی می توان خوشبینی سازمانی استادان را افزایش داد.

Keywords:

خوشبینی سازمانی , سرمایه روان شناختی , جو روانشناختی