توسعه و ارزیابی مدل های تخمین عرض خیس شده قطره چکان در خاک سنگریزه ای

هدف از این تحقیق بررسی عرض خیس شده در خاک سنگریزه ای تحت تاثیر دبی قطره چکان و مدت زمان آبیاری و ارزیابی مدل های توسعه داده شده تخمین عرض خیس شده در پژوهش های پیشین می باشد. تیمارهای آزمایشی شامل سه زمان آبیاری ۴ و ۸ و ۱۲ ساعت (به ترتیب T، T و T) و سه دبی قطره چکان ۲، ۴ و ۸ لیتر بر ساعت (به ترتیب q، q و q) با سه تکرار بود. پس از گذشت ۲۴ ساعت از آبیاری عرض خیس شده ایجاد شده توسط هر قطره چکان اندازه گیری شد. نتایج نشان داد بیشترین و کمترین عرض خیس شده به ترتیب برابر ۸/۱۵۹ سانتی متر در تیمار Tq و ۵/۶۳ سانتی متر در تیمار Tq مشاهده شد. مدلی دو متغیره خطی تابعی از دبی قطره چکان و مدت زمان آبیاری برای محاسبه عرض خیس شده در خاک های سنگریزه ای با بافت لوم شنی توسعه داده شد. ارزیابی مدل های تعیین عرض خیس شده پیشنهادی پژوهش ‎های پیشین برای خاک مورد مطالعه نشان داد، از بین شش مدل ارزیابی شده فقط یک مدل دقت کافی برای تخمین عرض خیس شده را دارا بود. بنابر نتایج شرایط خاک سنگریزه ای در عمق و عرض حداکثر عرض پیاز رطوبتی نقش زیادی دارد، بنابراین اندازه گیری عمق و عرض خیس شده در مزرعه ضروری است.

Keywords:

Emitters , localized irrigation , model , Wetting pattern. , پیاز رطوبتی , مدل , آبیاری قطره ای , گسیلنده