تحلیل تطبیقی کاربست رئالیسم جادویی در دو رمان «حارس المدینه الضائعه» و «کولی کنار آتش»

گرایش به سبک رئالیسم جادویی در ادبیات، یکی از شیوه های جدید و کارآمد در حوزه داستان نویسی است که امروزه با به کار گیری این سبک به تحلیل انواع تضادها، مشکلات اجتماعی، سیاسی و ادبیات فولکور به صورت ضمنی می پردازد؛ از جمله این رمان های رئالیسم جادویی می توان به کولی کنار آتش نوشته منیرو روانی پور داستان نویس معاصر ایران، و حارس المدینه الضائعه اثر ابراهیم نصرالله نویسنده و منتقد فلسطینی اشاره کرد. در این مقاله مفاهیم و مبانی رئالیسم جادویی با توجه به دیدگاه منتقدان و صاحب نظران ادبی تعریف و تبیین شده و سپس رمان های ذکر شده با توجه به ویژگی ها و مولفه های رئالیسم جادویی تحلیل شده اند. پژوهش حاضر به بررسی کاربست رئالیسم جادویی با تکیه بر عناصر شخصیت و فضا در این رمان ها میپردازد و کاربست جلوه های رئالیسم جادویی در رویکردهایی همچون: شخصیت ها، وهم و خیال، ترس از تنهایی، استحاله روحی و فضای وهم آلود، تعفن بار و اغراقی، نمود یافته اند.  

Keywords:

واژگان کلیدی: رئالیسم جادویی , منیرو روانی پور , کولی کنار آتش , ابراهیم نصرالله , حارس المدینه الضائعه